افراد موفق تقریبا به همه چیز نه می‌گویند - بخش دوم

6# تا حد امکان از تکنولوژی دوری کنید.

لابد با خودتان می‌گویید یکی از بزرگترین سرمایه گذاران دنیا برای بروز ماندن از پیشرفته ترین تکنولوژی استفاده می‌کند. جالب است بدانید که کاملا برعکس است. این هم از چند مثال:

. او هیچوقت در دفتر خود کامپیوتر نداشته است.

. او هیچوقت از “Stock Ticker” استفاده نکرده است.

. او حتی گوشی هوشمند هم ندارد.

این انتخاب های بی نظیر، یک سری چیزهایی را در مورد بافت نشان می‌دهد:

. بافت اطلاعاتی که برای یک سرمایه گذاری نیاز دارد را بسیار واضح بیان می‌کند.

. آنقدر به تفکرات خود اعتماد دارد که حاضر است کارهای محبوب را انجام ندهد.

. او به جای تکیه بر قدرت اراده، سعی می‌کند تا تمام حواس پرتی ها را از زندگی اش حذف کند.

در اینجا نحوه اعمال مدل روانشناختی بافت را توضیح می‌دهیم: 

حال شما متوجه شده اید. وقت آزادی که وارن بافت برای مطالعه و تفکر صرف می‌کند، اتفاقی نیست. او زندگی اش را بر این پایه بنا کرده است. و اینکه اینها استراتژی هایی تصادفی نیستند...

همه آنها از یک مدل ذهنی مهم – قانون ۸۰/۲۰ – گرفته شده اند. این واقعیت که ۲۰ درصد ازتلاش ها سبب دریافت ۸۰ درصد نتیجه می‌شود، می‌تواند زندگی ما را متحول کند. وارن بافت، استادی بیرحم در اولویت بندی چیزهای مهم و حذف تمام چیزهای بی‌ارزش است.

چگونه به صورت استادانه و دائمی قانون ۸۰/۲۰ را در زندگی تان اجرا کنید؟

 در حالی که فرایند ۳ مرحله ای بافت در سطح نظری بسیار مفید است، عیبی در بخش عملی آن پیدا کردم. این فرایند، نکات بسیار دقیق و ریزی را جا انداخته که ممکن است سبب شکست خوردنتان شود.

برای مثال، کنار گذاشتن بعضی چیزها از لیست اولویت بندی کافی نیست. طبق تجربه من، اجتناب از انجام کاری، نیازمند تلاش و استعداد است. علاوه بر این، اولویت بندی به زمان احتیاج دارد، که لازم می‌شود تا اولویت بندی را نیز جزو عادت های زندگیتان قرار دهید. و عادت کردن به چیزی مستلزم استعداد و سختکوشی است.

در اینجا فرآیند ۱۳ گام یا ۱۳ مرحله ای من که از فرایند ۳ گام وارن بافت گرفته شده است را مشاهده می‌کنید که به شما کمک می‌کند تا با استفاده از قانون ۸۰/۲۰ در زندگیتان، جدول کاری خود را اولویت بندی کنید:

۱. ارزش های واقعی خودتان را مشخص کنید.

وقتی بدون داشتن ارزش های مشخص، اولویت بندی می‌کنید، معمولا اهدافتان به شما حس پوچی می‌دهند. بدون ستاره ی شمالی در شب هایتان، هدف هایی که معمولا انتخاب می‌کنید، نتیجه ی فرهنگی است که قبلا در آن بودید. بنابراین، اهدافتان واقعا اهداف شما نیستند. من اولین بار ارزش نهادن را از کتابی به نام “Value-Focused Thinking” یاد گرفتم.

۲. اهداف واقعی خود را مشخص کنید.

بدون اهداف روشن، اولویت های روزمره شما تبدیل به وظایفی با بازده کوتاه مدت می‌شوند. با داشتن اهداف روشن و پایه ای، شما بر روی کارهایی با بازده کوتاه مدت و بلند مدت تمرکز می‌کنید.

۳. زمانی را برای اولویت بندی کنار بگذارید.

توصیه می‌کنم که زیر خانه های هر روز در تقویم تان زمانی را برای اولویت بندی یادداشت کنید. و به ترتیب و آرام از زمان های کم شروع کنید مثل: روزی ۱۵ دقیقه، هفته ای ۱ ساعت، ماهی ۳ ساعت، سالی ۱ روز.

۴. از تمام کارهایی که باید انجام دهید، لیست بسازید.

اینکه این مسائل را از سرتان بیرون بکشید و بر روی کاغذ بنویسید می‌تواند واقعا کاربردی باشد. اینکار به شما برای قدم های بعدی قدرت می‌دهد.

۵. دور ۲۰٪ اهداف برتر خود که به شما ۸۰٪ بازده می‌دهند خط بکشید.

اینجا همان جایی است که فرق بین خوب و بد مشخص می‌شود. همان جایی که در آن اطلاعاتتان افزایش می‌یابد و دیدگاهی جدید از چیزهایی که برایتان ارزش دارد، بدست خواهید آورد.

۶. قانون ۸۰/۲۰ را تمرین کنید.

اجرا کردن این قانون فقط به این معنا نیست که از خود بپرسید "مهمترین کار چیست؟" و از آن بگذرید. اولویت بندی نوعی استعداد است. با یادگیری و استفاده از مدل های متفاوت مثل آنالیز bottleneck، روش ICE و یا رویکرد مسیر بحرانی، راه های مختلفی برای دیدن اولویت هایتان بدست خواهید آورد. هر اولویتی که انتخاب می‌کنید، فرصتی است تا در اولویت بندی بهتر شوید.

۷. مهمترین اولویت خود را شناسایی کنید.

قانون ۸۰/۲۰ فراکتال است. یعنی درون هر ۸۰/۲۰ یک ۸۰/۲۰ دیگری وجود دارد. اگر می‌توانید از ۲۵ اولویت، ۵ اولویت را انتخاب کنید؛ یقینا می‌توانید دوباره از قانون استفاده کنید و از بین ۵ اولویت، اولویتی را انتخاب کنید که بتواند از بین آن ۵ تا، ۸۰ درصد نتیجه را به شما تحویل دهد.

۸. مهمترین کارتان را اول از همه انجام دهید.

وقتی از خواب بیدار می‌شویم و روزمان را شروع می‌کنیم، بیشترین انرژی و کمترین حواس پرتی را داریم. این باعث می‌شود که این زمان، تبدیل به مناسب ترین زمان برای مقابله با سخت ترین و مهم ترین فعالیت ها شود. اگر مهم ترین کارتان را به تعویق بیاندازید، احتمالا آن روز آنرا انجام نخواهید داد.

۹. معیارهای اولیه را برای مهم ترین کار خود جمع آوری و اندازه گیری کنید.

ذهن عاشق معیارها، به ویژه معیارهای عمومی است. به همین دلیل شبکه های اجتماعی به ما می‌آموزند که چگونه فالوورها، لایک ها و کامنت هایمان را به حداکثر برسانیم. هنگامی که این معیارهای پوچ افزایش می‌یابند، حس می‌کنیم که در کارمان پیشرفت کرده ایم. اما اگر کسب و کاری راه بیاندازید، مسئله ی مهم ارزیابی مقدار سودتان است. اگر برای سود کار نمی‌کنید، چیزی که اهمیت دارد بهتر کردن دنیا است. اگر سعی دارید تا تنهایی را کاهش دهید، مسئله ی مهم، تعداد تعاملاتِ با کیفیت با دوستانتان است.   وقتی زمانم را صرف شناسایی معیارهای مهم و تمرکز بر آنها کردم، زندگی ام یک شبه تغییر کرد. وقتی اینکار را انجام دهید، مغزتان به صورت خودکار دستور افزایش معیارهای کاربردی و مفید را می‌دهد.

۱۰. تمام فعالیت های غیر ضروری را در لیست قرار دهید.

درست همانطور که بافت در مقاله گفته است عمل کنید.

۱۱. از لیست غیر ضروری خود، آگاهی کامل داشته باشید.

واقعیت این است که انجام ندادن کارهای خاصی از لیست غیر ضروری ها، به انرژی، نظم و استقامت زیادی احتیاج دارد. اگر حساب شده عمل نکنید، مطمئنا به عادت های گذشته خود برگشته و یا گمراه می‌شوید. علتش چیست؟ با آگاهی از حواس پرتی هایی که می‌تواند اتفاق بیوفتد، احتمال دوری از آنها را افزایش دهید.

۱۲. نه گفتن را تمرین کنید.

نه گفتن هم مانند اجرا کردن قانون ۸۰/۲۰ یک نوع مهارت است. این مهارت، شناخت لحظاتی در زندگی مان است که باید در آن نه بگوییم، اما اینکار را انجام نمی‌دهیم و وقتی آب از سرمان گذشته، به فکر راه حلی برای بهبود وضعیت موجود می‌گردیم.

۱۳. هم مسئولیت پذیر و هم مربی باشید.

طبق تجربیاتم، من اغلب در برابر چیزهایی که موثر و مهم هستند، مقاومت می‌کنم. چون آنها مرا مجبور می‌کنند تا بر ترس ها و اعتقادات نادرستم غلبه کنم. بنابراین، من همیشه اولویت های خود را با دیگران به اشتراک می‌گذارم. پاسخگو بودن به من کمک می‌کند تا پایم را روی گاز بگذارم و مربیگری به من کمک می‌کند پای دیگرم را از روی ترمز بردارم.

هر کدام از این گام ها مهم هستند. کافی است در یکی از آنها اشتباه کنید تا در اولویت بندی با مشکل مواجه شوید. همه ما در روز ۲۴ ساعت زمان داریم. سخت تر فشار آوردن به خودمان می‌تواند ما را به جاهای بالاتری برساند.

تمرکز یکی از آن ۲۰٪ استعدادهایی است که به ما ۸۰٪ نتیجه می‌دهد. می‌تواند به ما کمک کند تا کاری که دیگران ۱۰ سال در حال انجامش هستند را در ۱ سال به پایان برسانیم. علاوه بر این، با تمرکز بر مسائل مهم تر در زندگی، وقت آزاد بیشتری خواهیم داشت تا با عزیزان خود بگذرانیم.

اما به یاد داشته باشید: برای اینکه از تمام تمرکز خود استفاده کنید، باید سال ها تمرین کنید تا در اینکار استاد شوید. تمرکز کردن به نظر آسان می‌آید، اما به منابع عاطفی و شناختی زیادی احتیاج دارد. برای همین است که بیشتر مردم تمرکزشان را بالا می‌برند اما فقط تعداد کمی از آنها واقعا بر روی چیزی تمرکز می‌کنند.

استراتژی های وارن بافت به ما کمک خواهند کرد تا جزو آن تعداد اندک باشیم...

منبع