سلام من دانشجو هستم و یک ساله شروع به یادگیری برنامه نویسی کردم با وجود اینکه اطرافیان میگفتند به جایی نمیرسه یا هوش مصنوعی نمیگیره یا اینکه وردپرس جای برنامه نویسای وب گرفته اما من انقدر عاشق این کار بودم و هستم که تو عمر اینجوری عاشق چیزی نشدم هر بار که کد میزنم افسردگیم یادم میره و امید به زندگیم میاد
با این حال تو این یک سال من لاراول وجنگو یاد گرفتم و یکم جاوا اسکریپت هم در حد متوسط بلدم اما الان دلم میخواد کار کنم موندم چیکار کنم همه دوره هامو گذروندم و سه تا نمونه کار زدم یکیش شرکتی و چند زبانه هست با لاراول و یکی فروشگاهی با لاراول و یکی با جنگو که اون هم فروشگاهی هست .
الان میخوام کار کنم اگه تو شرکت باشه که خب دانشگاه و کلاس هام نمیزارن و اگه بخوام فریلنسری کار کنم که خب کسی نمیشناسم و چون تازه کارم پروژه گرفتن سخته ؟ ممنون میشم راهنماییم کنید
سلام آقا محمدجواد
اولا خوشحالم از انرژی مثبت و حال خوبت و اینکه توی یکسال تونستی یه تسلط نسبی پیدا کنی بهت افتخار میکنم، و اما چند نکته از دیدگاه من.
ما همیشه اندازهی تموم خواستههامون زمان و انرژی کافی نداریم. نمیتونیم بگیم در روز شیشتا کار مهم داریم و میخوایم که به هر شیشتاش هم برسیم. نمیتونیم بگیم من توی یک سال ۱۰ تا تسک مهم رو باید تیک بزنم.. بجاش ۳ تا رو تیک میزنم، اما آیندهدار تیکشون میزنم.
همینطور اینو هم مطمعن باش که همیشه یه مشکلی هست که نتونی زمانت رو صرفا به یک چیز اختصاص بدی. مثلا هی وقت زمانش پیش نمیاد که تو برنامهی دیگهای نداشته باشی و بگی من فقققط میخوام کد بزنم، نگاه میکنی که مثلا دانشگاه تمومه، خدمت سربازی داری، سربازی تمومه، چ میدونم مشکلات خونوادگی داری، یا مشکلات تمومن و تسک مهاجرت یا زبانو استارت زدی.. همیشه درگیری هست اما چیزی که مهمه اینه که ببینیم اولویت شما چیه¡¡¡
ما باید از بین ۱۰ تا تسکمون، ۳ تا رو انتخاب کنیم فقط و تازه همونارم اولویت بندی کنیم. به هرحال یکی از اون کارها، اثرش از سایر کارها بیشتره ک وقتی انجامش میدی، بدخودت افتخار میکنی و ب خودت میگی نههه دمت گرم ممدجواد، خوشم اومد..
ببین اون کار برای تو چیه؟؟ فیالمثل شما اینجا بین دانشگاه و برنامهنویسی گیر کردی، خب سوال! اگه قرار بر اینه که آیندت روی برنامه نویسی بچرخه، به نظرت دانشگاه میتونه بهت کمک زیادی بکنه؟ حتی اگه مهندسی کامپیوتر خونده باشی هم در نهایت مدرک تحصیلیت خیلی بخش کوچیکی داره توی کار پیدا کردنت. توی دانش برنامهنویسیت.
البته من مخالف علوم کامپیوتر و تحصیلشون توی دانشگاه نیستم بلکه موافقم، اما میخوام بدونی شما اگه خودت رو برنامهنویس میدونی، بخشِ اصلیه ماجرا برنامهنویس بودنته، نه محصل بودن. اصن من اینقدرموافقم ک میگم برو کنار علم برنامه نویسیت، زمینشناسی بخون، برو نجوم بخون برا دانش خودت ولی مهم اینه که اصلِ کاری برای تو برنامهنویسیت باشه.
اگه اینطوریه و برات شغلت مهمتره، میتونی کمتر واحد برداری، دانشگاتو قرار نیست ولش کنی به هیچ عنوان ولی میتونی کمتر واحد برداری و یه جایی استخدام شی.
۱ سال چ میدونم بسته به تلاش و مهارتت، ۶ ماه میمونی توی شرکت و تجربه کسب میکنی، بعد از شیش ماه هم میتونی بگی آقا من ریموت کار میکنم باهاتون. فریلنسری نیست که وارد بازار آزاد بشی، ریموته، برای همون شرکت از توی خونه کار میکنی ک اونم چالشهای خودشو میتونه داشته باشه..
خلاصش اینه ک اول اولویت خودتو بشناس، و طبق اولویتت برنامه بریز.
موفق باشی
یعنی چی افسردگی گرفتین؟؟!!
الان اطرافیان شما میتونن با هوش مصنوعی پروژه رو صفر تا صد انجام بدن، تست کنن، دیپلویی کنن، تغییرات و خواسته مشتری رو اعمال کنن و...
هوش مصنوعی ابزاریه برای کسی که بدونه باهاش چیکار کنه نه برای عابر پیاده یا یک فردی که نمیدونه برنامه نویسی چیه؟!
وردپرس هم جایگاه خودشو داره و برای یکسری پروژه های روتین تا یک اسکیل مشخص قابل استفاده است، نه همه جا.
واقعیت اینه که در دوران دانشجویی نمیشه بصورت جدی به درآمد فکر کنین چون انرژیی براتون نمیمونه و این فقط برای برنامه نویسی نیست.
اگر دانشگاه براتون مهمه بیشتر روی افزایش دانش و مهارتها کار کنین.
آیا مایل به ارسال نوتیفیکیشن و اخبار از طرف راکت هستید ؟