من چند سالی بود که با wordpress کار می کردم و الان سمت لاراول اومدم. یک نکته ای که در لاراول من رو یکم اذیت میکنه اینه که برای هر کاری مجبوریم یک migration بسازیم و جدول مخصوص به اون کار رو ایجاد کنیم و با relationship ها و foreign key ها جداول رو لایه به لایه بهم متصل کنیم. در حالی که در wordpress ما به واسطه همین metadata ها خیلی از این کارها رو لازم نیست که جدول اختصاصی بسازیم براشون .
حالا سوالم از دوستانی که در زمینه SQL حرفه ای هستند اینه که کدوم ساختار داده بهینه تره و سریع تر اجرا میشه و به سیستم کمتر فشار میاره؟
این که ما جدول های زیاد با relationship های چند لایه داشته باشیم یا داده های زیاد ولی فقط با یک جدول meta_data
سلام
به صورت خلاصه باید بگم که بستگی به پروژه داره.
در کل خودتون رو درگیر این مباحث نکنید اگر با sql آشنایی دارید migration رو بگذارید کنار تیبل های مورد نیازتون رو ایجاد کنید و باهاشون کار کنید. ( این صفحه به معنی استفاده صحیح از مدل ها و... نیست )
در مورد اینکه کدوم مورد بهینه تر هست، قطعا اینکه تا حد امکان جداول رو جدا کنیم مناسب تر هست ولی گاهی اوقات پروژه در حدی هست که نرمال کردن دیتابیس به مقدار اندکی روی بهینه سازی اثر میگذاره و خودش هزینه زاست!
برای اطلاعات بیشتر در مورد Normal Form ها در SQL جستجو بفرمایید.
آیا مایل به ارسال نوتیفیکیشن و اخبار از طرف راکت هستید ؟