دلیل استفاده کردن ASP.Net در ارگان های دولتی
سلام دوستان وقت بخیر.
دلیل استفاده کردن ASP.Net در ارگان های دولتی چیست؟ و چرا مثلا از لاراول یا PHP استفاده نمی کنند؟
گزینش سوالات
گفت و گو های مرتبط
دسته بندی سوالات
تگ‌های محبوب
دلایل زیاد هستن بسیاری از دلایل رو دوستان گفتن
1- امنیت: نه به این معنی که php یا لاراول امنیت نداره، ولی میشه گفت با laravel میشه برنامه ای نوشت که نکات امنیتی زیادی در اون دیده نشده، ولی Asp به صورت پیشفرض بسیاری از ملاحظات امنیتی رو در خودش داره
2- ساختیافتگی: در php دست شما برای نوشتن ساختار کدها بسیار باز هست، امکان این که در هر قسمتی از پروژه هر قطعه کدی که خواستید رو قرار بدید هست ولی در Asp رعایت ساختار ها بصورت اجباری باید رعایت شود.
3- کامپایل: کامپایل شدن C# برای مخفی نگه داشتن سورس کد نیست، دیدن کد های یک برنامه کامپایل شده غیرممکن نیست، ولی این موضوع باعث میشه بخش زیادی از خطا ها در زمان کامپایل مشخص بشه، همچنین ورژن بندی برنامه با توجه به نسخه کامپایل شده در عمل جدی تر رعایت میشه.
4- پردازش موازی: بازدهی asp برای اجرا روی Cpu های چند هسته ای بهتر از php است
5- هماهنگی با وضع موجود: شرکت های دولتی از ابتدا با شبکه های مایکروسافت و ویندوز و ویندو سرور شکل گرفتن، نرم افزار های قدیمی تر هم از ابتدا با asp نوشته شده بود و همواره تغییر وضع موجود دشواری های زیادی داره و اگر مشکلی باهاش وجود نداشته باشه هرگز تغییر نمیکنه، شرکت هایی که چندین نرم افزار Asp دارند و تیم های پشتیبانی و متخصصان مورد نیاز اونها رو هم دارند تمایلی ندارن که خودشونو بابا زبانی که متخصص اون زبان رو کمتر در مجموعه خودشون دارن درگیر کنن
6- جامعه توسعه php یک جامعه باز هست در صورتی که جامعه توسعه Asp تحت مدیریت یک شرکت بزرگ (مایکروسافت) به همین دلیل فکر میکنم مجموعه های دولتی اعتماد بیشتری به یک شرکت دارن تا یه جامعه باز.
*برای موارد فنی 1 تا 4 که گفتم در زبان php راه حل ها و متد های زیادی وجود داره که مشکلی ایجاد نکنن، ولی در واقعیت خیلی از برنامه نویس ها این متد ها رو رعایت نمیکنن.
سلام
خیلی خلاصه بخوام بهت بگم به خاطر امنیت هست ، تو ارگان‌های دولتی حرف اول رو باید امنيت بزنه، البته درسته فریمورک های دیگه هم امنيت دارند ولی نه به اون اندازه.
احتمالا دلیلش اینه که توی شرکت های دولتی از مهندس های فارغ التحصیل دانشگاه استفاده میکنند و اونها هم اکثرا با asp جلو رفتن تا لاراول و ...
البته من خودم واسه یه وزارت خونه سایت لاراولی زدم و اوکی بودن
جاوا هم میخوان بعضا
میتونه به خاطر امنیت باشه ولی عمدتا بخاطر تحصیلات دانشگاهی هست تو دانشگاهای ما قفلی زدن رو C# و این سایتارم بیشتر کسایی درست میکنن یا تو دانشگاها تدریس میکنن یا اونجاها یکاره ای هستن وگرنه به یه سنیور دولوپر فریلنس یا شرکت نوپا یا خصوصی خیلی کم یا اصلا نشدنیه اینجور پروژه ها بخوره یا طرف ببین کی باشه ، بخاطر قیمت نجومی پیاده سازی و گردش پول و ... که در قراردادش هست به دست منو شما نمیرسه ! جالبت ترش اینه اون پول به دست پیاده کننده و طراحشم یک دهمش نمیرسه!!
@farmani
درود خوبی...
یعنی یه برنامه نویس و طراح از این اتفاق خبر نداره؟
اینطور باشه چرا باید در آن مشارکت کند؟
شایدم به نمونه کار باشه یا فلان...
در کل ارزشی نداره در یک شرکت دولتی کار کرد.
@endworld
نه منظور این نیست که طراح چرا مفت کار میکنه مفت نیست پول خوبی میگره ولی قیمتش با قیمت کل خیلی متفاوته .
ببینید اون پروژه ها قیمت 10 یا 20 ملیون نیست .
یهو یه قیمت بالای 500 ملیون یا 1 میلیارد یا بیشتر میاد ( کلن مهم نیست پروژه اینقدر ارزش داره یا نه خودتون تو جریان وضعیت هستید صد در صد ) و ... ولی تو جیب طراحش 20 یا 50 میلیون شاید بره البته همیشه اینجوری نیست .
شاید بگین خوب 50 ملیون خوبه ولی بعد ببینید مثلا از این پول 300 ملیون رفته تو جیب یکی که فقط شمارو معرفی کرده یا 400 ملیون رفته تو جیب یکی که اونیکی به اینیکی معرفی کرده و فشار کار و حرف خوریشم برای شماست و این چیزا بهتون فشار میاد. البته باز میگم دست منو شما نمیاد این چیزا خبرشم نداریم
امنیت پیاده سازیش بله خیلی
@mahdinourizadegan
امنیت کدا هم بیشتره
مثلا اگه شما سرورت هک بشه کسی چیزی نمفهمه چون .net کامپایلریه و عملا یه سری فایل بی معنی رو میده بیرون
ولی php مثلا هک بشه راحت طرف میفهمه برنامه داره چیکار میکنه
@farmani
تا جایی که میدونم چند ساله توی دانشگاه ها دات نت
آموزش داده نمیشه
یه سری بچه ها هم که میگن آموزش داده میشه دانشگاها هنوز روی وب فرم گیرن و هنوز حتی وارد دات نت کور 1 نشدن!
در صورتی که الان نسخه ی 8 هم داره میاد
عملا دانشگاه ها تاثیری توی این زمینه نداره
امنیت کدا هم بیشتره
مثلا اگه شما سرورت هک بشه کسی چیزی نمفهمه چون .net کامپایلریه و عملا یه سری فایل بی معنی رو میده بیرون
فایلهای dll و exe به راحتی دی کامپایل میشه و میتونید به سورس برسین.
با ابزارهایی مثل:
NET Reflector.
Net Decompiler.
DLL File Viewer & Editor
Net Assembly Decompiler.
و...
@electera
دوست عزیز اونا اصلا ابزارای دقیقی نیستن و بدون که تاثیری هم ندارن!
شما مثلا از identity که استفاده بکنی خودکار پسورد رو هش میکنه و مثلا دفعه ی اول که 123456 رو هش کرده با دفه ی دوم هش کد ها فرق داره!
این هم همینطوره
بعد از دیکد کردن هم به چیز خاصی نمیرسی
دلایل زیاد هستن بسیاری از دلایل رو دوستان گفتن
1- امنیت: نه به این معنی که php یا لاراول امنیت نداره، ولی میشه گفت با laravel میشه برنامه ای نوشت که نکات امنیتی زیادی در اون دیده نشده، ولی Asp به صورت پیشفرض بسیاری از ملاحظات امنیتی رو در خودش داره
2- ساختیافتگی: در php دست شما برای نوشتن ساختار کدها بسیار باز هست، امکان این که در هر قسمتی از پروژه هر قطعه کدی که خواستید رو قرار بدید هست ولی در Asp رعایت ساختار ها بصورت اجباری باید رعایت شود.
3- کامپایل: کامپایل شدن C# برای مخفی نگه داشتن سورس کد نیست، دیدن کد های یک برنامه کامپایل شده غیرممکن نیست، ولی این موضوع باعث میشه بخش زیادی از خطا ها در زمان کامپایل مشخص بشه، همچنین ورژن بندی برنامه با توجه به نسخه کامپایل شده در عمل جدی تر رعایت میشه.
4- پردازش موازی: بازدهی asp برای اجرا روی Cpu های چند هسته ای بهتر از php است
5- هماهنگی با وضع موجود: شرکت های دولتی از ابتدا با شبکه های مایکروسافت و ویندوز و ویندو سرور شکل گرفتن، نرم افزار های قدیمی تر هم از ابتدا با asp نوشته شده بود و همواره تغییر وضع موجود دشواری های زیادی داره و اگر مشکلی باهاش وجود نداشته باشه هرگز تغییر نمیکنه، شرکت هایی که چندین نرم افزار Asp دارند و تیم های پشتیبانی و متخصصان مورد نیاز اونها رو هم دارند تمایلی ندارن که خودشونو بابا زبانی که متخصص اون زبان رو کمتر در مجموعه خودشون دارن درگیر کنن
6- جامعه توسعه php یک جامعه باز هست در صورتی که جامعه توسعه Asp تحت مدیریت یک شرکت بزرگ (مایکروسافت) به همین دلیل فکر میکنم مجموعه های دولتی اعتماد بیشتری به یک شرکت دارن تا یه جامعه باز.
*برای موارد فنی 1 تا 4 که گفتم در زبان php راه حل ها و متد های زیادی وجود داره که مشکلی ایجاد نکنن، ولی در واقعیت خیلی از برنامه نویس ها این متد ها رو رعایت نمیکنن.
