برنامه نویسی شغلی همیشگی نیست:عمر کاری کم و کیفیت کاری پایین

سلام دوستان بزارید یه راست بریم سراغ اصل مطلب.
این تاپیک صرفا برای نظر دوستان برنامه نویس ایجاد شده و از عنوانش معلومه جریان چیه ولی چرا؟
تا اخر بخونید حتما،شاید این مطالبو نشه جایی دید و خوند چون بحث نمیشه
بزارید از خودم شروع کنم خب حدود چند سالی میشه برنامه نویسی رو شروع کردم و با چندیدن شرکت مختلف پروژه هایی مثل فروشگاه و وبسایت رزرواسیون و سایت خبری و ... رو نوشتم و لانچ کردیم و ...
اگه یه نگاهی به شرایط بکنیم متوجه چند تا نکته میشیم که در پایین میگم و ممنون میشم دوستان هم نظراتشون رو بر اساس تجربیات خودشون بگن:

• اول اینکه برنامه نویسها اون حقی رو که باید بگیرن رو شرکتها اصلا بهشون نمیدن و وقتی وارد یه پروژه میشن اون مقدار هزینه‌ای که بهشون پرداخت میشه در قبال تایم و زحمتی که میزارن خییییلی ناچیزه…
• دوم اینکه استرسش اونقدی زیاده که خیلی شبا برنامه نویس نصفه شب از خواب بیدار میشه روی فکر پروژه…
• از اول صبح که بیدار میشی باید ساعت خیییلی زیادی رو پشت کامپیوتر بشینی و گاها اگه پروژه سنگین باشه تا اخر شب…
• برنامه نویسی بی وفاست،خب این یعنی چی؟یعنی کافیه دو ماه خودتو اپدیت نکنی که عقب بیفتی،نکته ای که اینجا هست مگه یه آدم تا چه سنی میتونه خودشو اپدیت کنه؟چقد مغزش کشش داره واسه اپدیت کردنش نسبت به این مسائل سنگین؟مسلما نمیشه واسه شغل همیشگی روش حساب باز کرد پس…
  -حالا بحث سلامتی های جسمانیش به کنار…
  -وسواس فکری بخاطر پروژه ها و افسردگی و …
  -فرضا با شرکت هم کار نکنیم،بنظرتون چقد میشه امید داشت که فریلنسری دائما پروژه داشت تو این اوضاح؟پروژه هم داشته باشیم باز موارد بالا همچنان پابرجا هستن،تا چه سنی ادم میتونه پروژه ها رو بنویسه و …۳۰،۴۰،۵۰،۶۰ سال ؟؟
  -اصلا توی این اوضاع اقتصادی میشه با این حقوق شرکتها و با این هزینه پروژه ها خوانواده رو چرخوند واقعا؟فک نکنم
  خب اگه یه مقایسه کوچولو بکنیم و به سایر شغل ها یه نگاهی بندازیم میبینیم که بیشتر شغل ها نسبت به برنامه نویسی توی ایران شرایط بهتری دارن متاسفاااانه،هم به لحاظ شرایط مالی و هم به لحاظ امید به آینده شغل و …هم زحمت کمتر و هم شرایط بهتر
  -اینا بعداز چند سال یادگیری و تجربه هستش که اول باید مدت زیادی رو یادبگیری بعد پروژه بزنی و هیچوقت هم از یادگیری واینستی و …
  -دردسرهای یادگیری هم به کنار که چندین سال باید یاد گرفت و تجربه کسب کرد و از بین کلی زبان و فریمورک و کتابخانه و ... انتخاب کرد و یاد گرفت که اونا هم هر روز یه نسخه جدیدترشون میاد و چیزای دیگه جایگزین اونا میشن و باید هر لحظه با فریمورک و کتابخونه های جدید و چالش های اونها سروکله زد و...
  -حالا چه کارمند باشی و چه فریلنسر دردسرهای سروکله زدن با کارفرما هم به کنار که هیچوقت از کار راضی نیستن و هر لحظه یه تغییر دیگه میخوان و...
  -استرس و اضطراب حل کردن باگ ها که واسه مغز میشن بلا...
  -استرس از پس پروژه براومدن و چالشهای اون و...
  -اگه هم بخوایم خودمون با علممون استارتاپ بزنیم که توی این شرایط فعلی اقتصاد کشور واویلاست و لااقل الان احتمال شکستش نسبت به مثلا 10 سال قبل حداقل 300% افزایش پیدا کرده (یه عدد تقریبیه که بدون شک بیشترم هست😅) که لااقل این شغل اینجوریه و اگه بخوایم یه استارتاپ توی یه شغل خارج از برنامه نویسی راه بندازیم احتمال موفقیتش بیشتره و ... که اونم باید سالهای درازی روش کار کرد و باز هم احتمال شکستش توی این شرایط کشور خیلی خیلی نسبت به سایر مشاغل و کسب و کارهای دیگه بیشتره (به علت شرایط اقتصادی و شرایط این شغل و …) و ...

البته از مزایای این شغل هم غافل نباشیم😍
باز تکرار میکنم این تاپیک صرفا بر اساس تجربیات شخصی بنده هستش و صرفا یک نظر هستش و اینکه شاید یک سری از دوستان بپرسن پس چرا نمیزاریش کنار؟😅خب قطعا دوستان نظرات متفاوتی دارن که قابل احترام هستن،دوستان هم نظراتتونو به اشتراک بزارین که همه ببینیم و …
ارادت

@gomnam
@abdolrahman
@websaz
@erfanmohseni406
@ERR
@ajdar9667
@hekmati
@endworld
@kazemi
@SobhanDadkhah
@juza66
@ali.bayat