برنامهنویسان با گذشت زمان روشهای جدید و سادهتری را برای کار خود پیدا میکنند، زبانهای کدنویسی جدید مانند قارچها ظاهر میشوند و تعداد کمی از آنها به عنوان زبان اصلی در جامعه کدنویسی شناخته خواهند شد. یکی از پیامدهای ناخوشایند این پیشرفت, انتقال زبانهای قدیمی به سطل زباله تاریخ است. اگر زبانی نتواند ارزش خود را در طول زمان حفظ نماید، کاربران خود را از دست داده و یا به صورت مبهمی محو میشود و یا پایه و اساس یک زبان جدیدتر و بهتر خواهد شد.
میتوانیم زبان COBOL را برای شما مثال بزنیم که یادآور این موضوع است. این مورد در دهه ۶۰ میلادی زبان بسیاری از بانکها و سازمانهای دولتی ایالات متحده بود، اما در نهایت جایگزین گزینههای سادهتر و کارآمدتری شد. با این حال، سیستمهای ساخته شده با COBOL همچنان پابرجا بوده و هنگامی که برخی از سازمانهای دولتی متوجه شدند که برای اصلاح سیستم بیکاری خود به بروزرسانی کد نیاز دارند، عملا هیچ توسعهدهندهای در آن زمان با دانش این زبان در دسترس نبود.
همانطور که زبان COBOL محو شده است، بسیاری از زبانهای برنامه نویسی فعلی ما هم ناپدید خواهند شد. هدف ما از این مقاله شناسایی ۵ زبانی است که فکر میکنیم طی ۱۰ سال آینده ناپدید خواهند شد. ما میدانیم که برخی از این زبانها به دل کسانی که از آنها استفاده میکنند نشسته است، اما این لیست و مقدمهسازی فقط برداشت شخصی و پیشبینی ماست.
۱. Ruby
Ruby پس از انتشار در سال ۱۹۹۹ به سرعت مورد استقبال قرار گرفت و برنامهنویسان تحت تاثیر سرعت آن در ساخت برنامهها قرار گرفتند. اندکی بعد، فریمورک Ruby on Rails در سال ۲۰۰۴ منتشر شد و Ruby را در صدر فهرست مورد علاقه کدنویسها قرار داد، زیرا این دو نام تقریبا متشابه همدیگر بودند. این زبان یک دهه فوقالعاده را در کانون توجهات تجربه کرد، اما در ۱۰ سال گذشته لطفی به آن نشده و اکنون Ruby در فهرست این مقاله قرار دارد.
پس چرا این زبان ناپدید میشود؟ یکی از عوامل موثر در این موضوع کاهش سرعت آن است. برنامههای آن کندتر از گزینههای معروف دیگر مانند JavaScript، Go و حتی Python (تحت فریمورکهای خاص) اجرا میشوند. سه زبان ذکر شده برای برآورده ساختن نیازها در زمان حال تکامل یافتهاند، در حالی که Ruby به دلایل مختلف در گذشته گیر کرده است. به عنوان مثال، معماری MVC که Ruby on Rails را به اعجوبهای در زمان خود تبدیل کرده بود، امروزه توسط بسیاری از کدنویسان، قدیمی و غیرقابل استفاده است.
۲. Visual Basic
با توجه به اینکه Visual Basic یکی از زبانهای برنامه نویسی بسیار دوست نداشتنی است، گنجاندن آن در این لیست منطقی است. این زبان توسط مایکروسافت به عنوان ابزار اصلی ساخت ویندوز در سال ۱۹۹۱ عرضه شد و در واقع این هدف را انجام داد، اما در طی سالها با مشکلی روبرو شد. یک شکاف جدی برای توسعه دادن با VB وجود داشت، و با انتشار C# در سال ۲۰۰۰، این شکاف شروع به افزایش کرد. بسیاری از کدنویسان VB را کنار گذاشته و از C# استفاده میکنند، زیرا این زبان دقیقتر و مختصرتر است، عملکرد بسیار گستردهتری دارد و برای توسعه ابری و موبایل (که نقش اصلی را در بازار فعلی دارند) بسیار بهتر است. علاوه بر این، به نظر میرسد که حتی سازندگان آن نیز از این کار منصرف شدهاند، زیرا مایکروسافت اعلام کرد که هیچ برنامهای برای تکامل بیشتر آن ندارد.
۳. Haskell
Hoskell یکی دیگر از زبانهای قدیمی است، زبانهایی که دههها پیش ایجاد شدهاند و تا اواخر قرن نیز مورد استفاده قرار گرفتهاند. متاسفانه دوران این زبان به پایانش نزدیک است. Haskell بیشتر توسط محققان و آکادمیها برای ساخت برنامههایی استفاده میشده که جایگشتها و برونیابیهای پیچیدهای را برای کار خود انجام میدادند، اما به طور کلی یادگیری آن بسیار دشوار است. مشکل یادگیری آن مربوط به تعداد بسیار محدودی از کاربران فعال است و این مساله با این واقعیت که آخرین نسخه پایدار Haskell در سال ۲۰۱۰ عرضه شده بود، کمکی نمیکند.
۴. Perl
همانند Visual Basic، بخش بزرگی از توسعهدهندگانی که با آن تعامل داشتهاند از Perl خوششان نیامده است. هنگامی که Perl در سال ۱۹۸۷ معرفی شد، به عنوان زبانی که به راحتی برای همه قابل استفاده بود (چه برای مبتدیها و چه برای حرفهایها) مورد ستایش قرار گرفت و می توانست برای اهداف مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. با این حال در سال ۱۹۹۱ Python عرضه شد و تمام برنامههای Perl را برای تسلط بر کدنویسان از بین برد.
در حالی که Python یک گرامر بزرگتر و سختگیرانهتر دارد، این امر باعث شد که کاربران با استفاده از اسکریپتها به اهداف خود دست یابند و این یک تغییردهنده محسوب میشد. Python از دهه ۲۰۰۰ جای Perl را گرفت و به عنوان زبان اصلی برای مبتدیان انتخاب شد. کاهش استفاده از Perl طی ۱۵ سال گذشته به طور مداوم در حال افزایش بوده است و به این زودیها چیزی مانع این روند افزایشی نخواهد شد.
۵. Objective-C
به همان اندازه که دوربینها با GoPro مرتبط هستند Objective-C نیز با اپل مرتبط است. هر دو ابزاری هستند که تقریبا به طور انحصاری توسط یک شرکت استفاده می شوند. اگرچه Objective-C بیش از دو دهه برای توسعه macOS، iOS و OS X مورد استفاده قرار گرفته است (از سال ۱۹۹۶ تا هم اکنون)، اما تعداد کمی از برنامه نویسان این روزها این زبان را انتخاب میکنند. دلیلش هم Swift است.
Swift توسط اپل ساخته و در سال ۲۰۱۴ منتشر شد و هدف از ساخت آن استاندارد جدید کدنویسی برای macOS، iOS و چندین پلتفرم مرتبط با اپل در نظر گرفته شده است. در حالی که Obj-C اساسا مبتنی بر زبان پیچیده C است، Swift به طور موثر این عناصر را حذف میکند، در حالی که ویژگیهای جدیدی مانند مدیریت خودکار حافظه، پشتیبانی از Cocoa Touch و یکپارچگی ایمنی را به آن اضافه کرده است.
Swift موفق شده است به سطح بالایی از ثبات و پذیرش کاربر دست یابد، اپل هنوز در مرحله بازنویسی کتابخانههای Obj-C است تا انتقال را برای طرفداران زبان قدیمیتر آسان کند. اگرچه هنوز بحثهای زیادی در مورد اینکه کدام یک از این دو گزینه بهتر است وجود دارد, اما روند فعلی نشان میدهد که زمان کنار گذاشته شدن Obj-C نزدیکتر است.
و در آخر...
اگرچه به نظر میرسد که زبانهای فوق در مسیر نزولی قرار دارند، اما کنار گذاشتن آنها تضمین شده نیست. اگر سازندگان آنها تلاش کافی برای بروزرسانی و اضافه کردن ویژگیهای جدید و مفید را برای آنها داشته باشند، میتوانند به عرصه رقابت بازگردند. اما به احتمال بسیار زیاد برنامهنویسان به گزینههای جدیدتر و بهتر مراجعه میکنند.
اگر در نظر دارید که یک زبان یاد بگیرید، عوامل متعددی برای بررسی ﺁن وجود دارد. اگر میخواهید به عنوان یک سرگرمی کدنویسی را دنبال کنید، میتوانید به قلب خود گوش دهید و موردی را که بیشتر شما را هیجانزده میکند انتخاب کنید، حتی اگر دیگر به طور گسترده استفاده نشود یا در حال منسوخ شدن باشد. اما اگر به دنبال شغلی در برنامه نویسی هستید با مشاهده عملکرد، تقاضای بازار کار و پتانسیل قابل مشاهده برای رشد در آینده، وضعیت انتخاب بهتری خواهید داشت.
دیدگاه و پرسش
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید