گیت یکی از کاربردی‌ترین و در واقع پر استفاده‌ترین ابزاری است که امروزه در حوزه‌های مختلف مهندسی نرم افزار مورد استفاده قرار می‌گیرد. گیت به قدری مستقل عمل می‌کند که برای‌ش مهم نیست شما توسعه دهنده سمت سرور هستید یا سمت کاربر، برنامه نویس آندروید هستید یا دسکتاپ، روی یادگیری ماشین تمرکز دارید یا توسعه بازی، در هر صورتی گیت می‌تواند یکی از بهترین دوستان شما و در واقع بهترین یاری دهنده شما باشد.
از طرفی دیگر یادگیری گیت یکی از الزامات برای استخدام شدن در موقعیت‌های شغلی است. در هر شرکت بزرگی که امروزه شما در آن مشغول به کار هستید مطمئنا خواهید دید که بخش عظیمی از کارها را از طریق گیت انجام می‌دهند و برای انجام کارهای تیمی، گیت ابزار اصلی به شمار می‌رود.
در این مقاله اختصاصی از وبسایت راکت قصد داریم شما را با اساسی‌ترین دستورات گیت آشنا کنیم. اما پیش از آن بیایید نگاهی به چند تعریف ساده از چیستی گیت بیاندازیم. همچنین اگر مایل به یادگیری گیت به صورت عمیق‌تر هستید می‌توانید از دوره آموزشی «گیت و گیت‌هاب» استفاده کنید که در مجموعه وبسایت راکت به صورت رایگان در اختیار همگان قرار دارد.
گیت و سیستم کنترل نسخه
اگر هیچ آشنایی با گیت ندارید احتمالا یک موضوع اساسی را ابتدا کار باید به شما بگویم و آن هم سیستم کنترل نسخه است. از آنجایی که گیت یک ابزار از مجموعه ابزارهای سیستم‌های کنترل نسخه است در نتیجه قبل از آشنایی با گیت باید با ساختار این سیستم‌ها آشنایی پیدا کنید.
Version Control System یا سیستم کنترل نسخه یک ابزار بسیار کاربردی و ساده است که در نسخه‌بندی تغییرات فایل‌ها و پروژه‌ها به شما کمک می‌کند. بگذارید بسیار ساده‌تر این موضوع را برای‌تان توضیح دهم.
تصور کنید شما یک پروژه در اختیار دارید که آن را به مرحله‌ای ثابت از توسعه رسانده‌اید. برای مثال شما سی درصد این پروژه را انجام داده‌اید و در حال حاضر همه چیز بدون مشکل کار می‌کند.
حال قصد دارید برای ادامه مسیر آماده شوید در این صورت وقتی که شما تغییرات را روی آن سی درصد انجام شده اعمال می‌کنید هیچ تضمینی برای اینکه بقیه نرم افزارتان هم بتواند مثل قبل به درستی کار بکند وجود ندارد در نتیجه شما باید یک کپی از نرم افزار را ایجاد کنید تا دست نخورده باقی بماند.
این کار برای این انجام می‌شود که اگر تغییرات جدید روی قسمت‌های قبلی نرم افزار که به خوبی کار می‌کرد تاثیر منفی بگذارد بتوانید همه چیز را بازیابی بکنید.
گفتیم که باید یک کپی از نرم افزار را در یک درایو دیگر قرار دهید. حال تصور کنید که پروژه شما بسیار بزرگ‌تر شده و هر روز نیاز دارد که یک کپی جدید از آن ایجاد شود. در این صورت پروژه شما حاوی ده‌ها، صدها و حتی هزاران پوشه و فایل مختلف می‌شود که مدیریت کردنشان به یک عذاب الهی تبدیل می‌شود.
در چنین شرایطی‌ست که سیستم کنترل نسخه به کمک شما می‌آید. در سیستم کنترل نسخه شما بعد از ایجاد هر تغییری می‌توانید پروژه را در یک مکان امن با یک آی‌دی منحصر به فرد قرار دهید و هر زمان که نیاز به استفاده از آن را داشتید می‌توانید به سادگی آن را فراخوانی کنید. بنابراین شما نیازی ندارید که نسخه بندی پروژه‌تان را به صورت دستی انجام دهید.
گیت یکی از این سیستم‌های کنترل نسخه است که در سال 2005 توسط خالق لینوکس، لینوس توروالدز ایجاد شد. گیت یک ابزار متن باز و رایگان است که استفاده پذیری بسیار ساده‌ای داشته و پیچیدگی خاصی را حمل نمی‌کند. شما به آسانی می‌توانید با اولین و حیاتی‌ترین دستورات آن آشنا شده و بعدا سراغ موضوعات پیشرفته‌تر از آن بروید.
حال در ادامه مطلب قصد داریم شما را با دستورات اساسی گیت آشنا کنیم.
مرحله اول: نصب کردن گیت
در قدم اول شما نیاز دارید که گیت را روی سیستم عامل‌تان نصب بکنید. برای انجام چنین کاری می‌توانید وارد صفحه Downloads مربوط به وبسایت گیت شده و نسخه مربوط به سیستم عامل‌تان را نصب بکنید. بعد از انجام چنین کاری می‌توانید از طریق دستور git –version در داخل ترمینال مطمئن شوید که گیت را به درستی نصب کرده‌اید یا خیر.
دستور شماره اول: git config
در قدم اول بعد از نصب کردن گیت نیاز است که آن را کانفیگ بکنید. در فرایند کانفیگ کردن از شما دو سوال پرسیده می‌شود که شامل نام کاربری و ایمیل‌تان است. بعد از کانفیگ کردن گیت، تمام تغییراتی که در آینده وارد می‌کنید برای این نام و ایمیل ثبت خواهد شد. ساختار این دستور به صورت زیر است:
git config --global user.name "arastoo-dev"
git config --global user.email "hi@arastoo.dev"دستور شماره دوم: git init
بعد از نصب کردن گیت اولین دستوری که برای شروع کار با گیت باید وارد شود دستور git init است. زمانی که در یک دایرکتوری از طریق پنجره ترمینال این دستور را وارد کردید یک دایرکتوری مخفی با نام .git ایجاد می‌شود. گیت تمام کارهایی که در آینده انجام می‌شوند را از طریق این دایرکتوری دنبال می‌کند. البته جدای از دایرکتوری، این دستور برنچ مستر را نیز ایجاد خواهد کرد.
دستور شماره سوم: git add
دستور git add برای افزودن فایل‌ها به دنیای گیت استفاده می‌شود. شما با استفاده از این دستور و وارد کردن نام فایل یا پسوند فایل می‌توانید آن دسته از فایل‌هایی که نیاز دارید گیت یا سیستم کنترل نسخه مواظب‌شان باشد و چشم روی آن‌ها برندارد را به گیت اضافه کنید. بسیاری از اوقات این کار به شکل git add * انجام می‌شود که منظور از کاراکتر «*» تمام فایل‌های موجود در ساختار پروژه و دایرکتوری کنونی است.
دستور شماره چهارم: git commit
زمانی که شما به نقطه‌ای ثابت از توسعه پروژه‌تان رسیدید نوبت به آن می‌شود که فایل اضافه شده به دنیای git را commit بکنید و اگر ترجمه درستی به کار ببریم می‌توانیم بگوییم که در این روند فایل‌ها «ثبت» می‌شود. بنابراین شما فایل‌هایی که در مرحله قبل add کردید را حال باید commit بکنید. هر کامیت می‌تواند یک پیام را با خود حمل بکند که انجام این کار از طریق flag -m انجام می‌شود به این صورت که: git commit -m ‘this is my first commit’
البته بهتر است که در فرایند نوشتن پیام‌ها واضح و کوتاه صحبت بکنید.
دستور شماره پنجم: git push
کامیت کردن تغییرات، اتفاقاتی که به صورت لوکال افتاده است را روی مخزن ریموت شما اعمال نخواهد کرد. برای این کار شما نیاز دارید که از دستور git push استفاده کنید. به قطعه کد زیر نگاه کنید:
git push <remote> <branch-name>دستور شماره ششم: git pull
تنها کافی‌ست یک حدس بزنید! pull دقیقا برعکس دستور push است. با استفاده از دستور pull شما می‌توانید تغییراتی که به صورت مستقیم روی مخزن ریموت اتفاق افتاده را با مخزن لوکالیته خود هماهنگ کنید. برای این کار کافی‌ست بعد از متصل شدن به مخزن ریموت دستور git pull را وارید کنید.
در پایان
این چهار دستور مقدماتی‌ترین و ابتدایی‌ترین دستوراتی بودند که شما استفاده از گیت باید آن‌ها را بدانید. مطمئنا این تنها سر سوزنی از دانش کلی گیت بوده و شما برای درک بهتر باید سراغ مستندات گیت و یا دوره‌های آموزشی گیت بروید.
دیدگاه و پرسش
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید