۶ وب فریمورک جاوا

خیلی مرسوم نیست که از جاوا به عنوان زبانی یاد شود که برای ایجاد وب اپلیکیشن‌ها استفاده می‌شود. اما باید بگویم که این دیدگاه و به صورت کلی این رسم، کاملا اشتباه است. با استفاده از جاوا، شما می‌توانید وب اپلیکیشن‌های بسیار قدرتمندی تولید بکنید که قابلیت مقیاس‌پذیری بسیار بالایی را برای پروژه‌های سازمانی ایجاد می‌کند. به لطف ساختار کلی جاوا و وجود ماشین مجازی قدرتمند آن، قابلیت WORA -یعنی Write Once, Run Anywhere به معنی یک بار بنویس و همه جا آن را اجرا کن- به خوبی در اختیار شماست. چنین مسئله در زمینه وب نیز صادق است.

در این مطلب شما می‌توانید ۶ وب فریمورک بسیار محبوب جاوا را مشاهده کنید که با استفاده از آن‌ها می‌توانید وب اپلیکیشن‌های مطمئن و مقیاس‌پذیر را ایجاد کنید.

۱. فریمورک Spring

فریمورک Spring شناخته شده‌ترین فریمورک جاوا است که همراه با ویژگی‌ها، ابزارها و منابع آموزشی بسیار زیادی عرضه می‌شود. با استفاده از این فریمورک می‌توانید گستره بسیار بزرگی از اپلیکیشن‌های مختلف را ایجاد کنید. از میکروسرویس‌ها تا نرم‌افزارهایی که در سطح سازمان ایجاد می‌شود را می‌تواند با استفاده از این فریمورک و از طریق نسخه Java EE بنویسید. 

فارغ از خود زبان جاوا، Spring می‌تواند زبان‌های دیگری را نیز که از ماشین مجازی جاوا استفاده می‌کنند را پشتیبانی کند، Kotlin و Groovy دو مورد شناخته شده از این زبان‌ها هستند.

از آنجایی که Spring بخش‌های مهمی از وب اپلیکیشن را به صورت خودکار تولید می‌کند، شما می‌توانید نگران آن‌ها نباشید و بیشتر روی منطق برنامه خود و خواسته‌هایی که دارید تمرکز کنید. Spring می‌تواند کارهایی مانند برقراری امنیت برنامه، پردازش داده و پیام‌رسانی را به خوبی انجام دهد. البته باید گفت که پیکربندی Spring تا حدی سخت است، همچنین تنظیمات و احتمالات بسیار زیادی در این مسیر وجود دارد. البته اگر می‌خواهید برای اولین بار این کار را انجام دهید می‌توانید از یک پروژه آماده که صرفا برای شروع برنامه‌نویسی آماده شده است بهره بگیرید. Spring Boot انتخاب مناسبی است.

مزایا:

• بهره‌گیری از POJO. -POJO مخفف Plain Old Java Objects است و به شما کمک می‌کند که از کدبیس ساده‌تر و انعطاف‌پذیرتری استفاده کنید.- 
• پشتیبانی از ماژولاریتی و وجود پکیج‌ها و کلاس‌های بسیار زیاد.
• سازگاری بالا و قابلیت تست‌پذیری آسان.
• اکوسیستم و جامعه بزرگ.
• وجود مستندات و آموزش‌های بسیار زیاد.

معایب:

• روند یادگیری سخت.
• پیکربندی دشوار و زمان‌بر.

۲. فریمورک STRUTS 

Struts یک فریمورک متن باز است که از معماری سه لایه MVC برخوردار بوده و به شما قابلیت ایجاد وب اپلیکیشن‌های سازمانی را می‌دهد. اولین نسخه از این فریمورک در سال ۲۰۰۷ زمانی که با وب فریمورک WebWork ادغام شد، دوباره از نو ساخته شد. از این روز نسخه اول و دوم این فریمورک قابل تبدیل نیستند، بنابراین باید شاهد تفاوت‌های بسیار زیادی در بین این دو مورد بود. هر دو نسخه از این فریمورک در صفحه Releases موجود است.

فریمورک Struts توسط بنیاد نرم افزاری آپاچی یا Apache Software Foundation مدیریت می‌شود و برنامه‌نویسان داوطلب آن را گسترش داده‌اند. نسخه دوم این فریمورک از معماری پلاگینی بسیار ساده‌تری بهره می‌برد، به این صورت که شما تنها با اضافه کردن یک فایل JAR به Classpath اپلیکیشن، می‌توانید آن را توسعه دهید. به صورت پیشفرض نیز همراه با Struts پلاگین‌های متفاوتی ارائه می‌شود که هر کدام این موارد به سهم خود کار را برای شما آسان‌تر می‌کند. 

مزایا:

• مطمئن و پایدار.
• سهولت کار با REST، SOAP و AJAX.
• قابلیت ادغام با دیگر تکنولوژی‌های جاوا از طریق پلاگین‌ها.
• پشتیبانی از قالب‌ها و Templateها.
• بهره‌گیری از POJO.

معایب:

• مستندات ضعیف.
• نامناسب بودن برای اپلیکیشن‌های کوچک.

۳. فریمورک JAVASERVER FACES (JSF)

JavaServer Faces (JSF) یک فریمورک جاوا با معماری سه لایه‌ است. این فریمورک به شما کمک می‌کند تا بتوانید رابط‌های کاربری مبتنی بر کامپوننت و همچنین مبتنی بر رویداد را با آسانی بیشتری ایجاد کنید. این فریمورک نیز مانند دیگر فریمورک ها از پلتفرم Java EE بهره می‌گیرد. کامپوننت‌های ساخته شده با استفاده از JavaServer Faces قابلیت استفاده مجدد را دارند و همچنین قابل حمل هستند، از این رو شما می‌توانید در پروژه‌های مختلف به خوبی از آن‌ها استفاده کنید. 

اولین نسخه از این فریمورک به عنوان سیستم templating خود از JSP یا JavaServer Pages استفاده می‌کرد، اما نسخه کنونی آن یعنی نسخه دوم، از سیستم Facelets استفاده می‌کند که در نهایت به شما این امکان را می‌دهد تا بتوانید رابط‌های کاربری مدرن‌تری را ایجاد کنید. در کنار این سیستم شما می‌توانید از XUL یا XML User Interface Language نیز بهره بگیرید. 

JSF اخیرا توسط فریمورک‌های رابط کاربری جاوااسکریپت به چالش کشیده شده است، اما با وجود تمام این موارد JSF هنوز هم مزیت‌های منحصر به فردی را ارائه می‌دهد. یک مزیت بسیار بزرگ آن، زبان اصلی آن است. جاوا را می‌توان یکی از استانداردترین زبان‌های برنامه‌نویسی دانست، از این رو مشکلاتی مانند ناسازگاری و ناپایداری را به نسبتی بسیار کمتر خواهید داشت. از آنجایی که این فریمورک مبتنی بر رابط کاربری کامپوننتی است، داشتن دانش کم نیز در توسعه فرانت-اند مسئله بزرگی را برای‌تان بوجود نمی‌آورد. 

مزایا:

• کدهایی با کیفیت بالا.
• پایدار و قابل اعتماد.
• رعایت استانداردها. –دلیل این موضوع آن است که این فریمورک از طرف Java Community Process مدیریت می‌شود.-
• توانایی در ایجاد رابط‌های کاربری حرفه‌ای.
• اکوسیستم عظیم و وجود ابزارها و مستندات زیاد.

معایب:

• مدل Life-Cycle پیچیده. –این موضوع باعث می‌شود که برقراری ارتباط بین کامپوننت‌های مبتنی بر JSF و غیر-JSF پیچیده و سخت باشد.-
• فرایند یادگیری سخت.

۴. فریمورک Play

فریمورک Play یک فریمورک واکنش‌پذیر است که به شما این قابلیت را می‌دهد تا با استفاده از جاوا و اسکالا وب اپلیکیشن‌های خودتان را بنویسید. اگر دقت کرده باشید فریمورک‌های قبلی معمولا یادگیری سخت و معماری پیچیده‌ای داشتند، همچنین دوره توسعه در آن‌ها کند بود. اما در اینجا قضیه متفاوت است. این فریمورک در اصل با استفاده از اسکالا نوشته شده و از معماری سه لایه‌ای پشتیبانی می‌کند. به صورت پیشفرض در این فریمورک از Template Engine به نام Twirl استفاده می‌شود که خود این مورد نیز براساس اسکالا نوشته شده است. برای لایه فرانت-اند وب اپلیکیشن‌ها نیز می‌توانید به خوبی از React بهره بگیرید. ادغام کردن آن با اپلیکیشن خودتان ساده است.

Play از قواعد بیانیه‌ی واکنشگر پیروی می‌کند. به این صورت متوجه خواهیم شد که Play به شما اجازه می‌دهد تا اپلیکیشن‌های منعطف و کارآمدی را بسازید. شما در این سیستم می‌توانید درخواست‌های ناهمزمان HTTP را پردازش بکنید. به نظر می‌رسد که Play می‌تواند انتخاب بسیار خوبی برای میکروسرویس‌ها و اپلیکیشن‌های توزیع شده باشد.

مزایا:

• بهره‌وری بالا برای توسعه‌دهنده.
• پیکربندی آسان.
• ارتباطات مستقل، بدون نیاز به استفاده از Java EE.
• طراحی و اجرای ساده‌ تست‌های مختلف.
• روند یادگیری ساده.

معایب:

• وجود مشکلاتی در سیستم نسخه‌بندی فریمورک.

۵. فریمورک GOOGLE WEB TOOLKIT

فریمورک Google Web Toolkit توسط گوگل با استفاده از جاوا توسعه داده شده و از آن در ابزارهای مختلف خود از جمله Google Adwords و Google Wallet استفاده می‌کند. با استفاده از GWT شما می‌توانید اپلیکیشن‌های کلاینت-ساید را ایجاد کنید. روش کار این ابزار بدین صورت است که شما کدهای سمت کاربر خود را با استفاده از جاوا می‌نویسید و در نهایت آن‌ها را به جاوااسکریپت تبدیل می‌کنید. چنین فرایندی در بخش فرانت-اند فریمورک JavaServer Faces نیز وجود دارد. تمرکز اصلی GWT در این فرایند، ایجاد کامپوننت‌های رابط کاربری است که بتوانند مجددا استفاده شوند.

وب اپلیکیشن‌های ایجاد شده با استفاده از GWT سازگاری مناسبی با مرورگرهای مختلف دارد. از آنجایی که در این فریمورک کلاس‌های آماده بسیار زیادی وجود دارد، شما می‌توانید فرایند توسعه رابط کاربری را بسیار سریع‌تر از هر زمانی انجام دهید.

مزایا:

• کیفیت بالا.
• اجرای اپلیکیشن‌ها در تمام مرورگرها و سیستم عامل‌ها.
• ویجت‌های از پیش آماده و وجود ابزارهای خط فرمان.
• پشتیبانی از محلی‌سازی و تست‌های واحد.
• یادگیری ساده.
• مستندات و آموزش‌های بسیار زیاد.

معایب:

• سرعت پایین در تبدیل کدهای جاوا به جاوااسکریپت.
• عدم توانایی در کنترل بخش فرانت-اند جاوااسکریپت.

۶. VAADIN

Vaadin یک فریمورک مبتنی بر جاوا است که به شما کمک می‌کند تا با استفاده از کامپوننت‌های از پیش طراحی شده رابط کاربری وب اپلیکیشن‌های زیبایی را ایجاد نمایید. می‌توانید از طریق این فریمورک به صورت مستقیم داده‌های‌تان را به کامپوننت Bind کنید، این اتفاق بدین صورت می‌افتد که شما دسترسی کاملی به DOM از طرف بک-اند دارید. –عالی نیست؟!- این فریمورک به خوبی با موبایل سازگار است و از المان‌های واکنش‌پذیر استفاده می‌کند. 

Vaadin در نسخه هشتم خود برای ترجمه جاوا به جاوااسکریپت از GWT استفاده می‌کرد، اما از نسخه دهم به بعد کل فریمورک از ابتدا نوشته شد و از آن به بعد Vaadin به وب کامپوننت‌های استاندارد و Google Polymar مجهز گشت. در نسخه جدید این فریمورک شما قابلیت‌های زیادی را در جهت ادغام دیگر فریمورک‌های جاوااسکریپت با ری‌اکت و ویو دارید.

مزایا:

• بهره‌وری بالا.
• استفاده از وب کامپوننت‌های استاندارد.
• کامپوننت‌ها و پوسته‌های از پیش طراحی شده.
• ارتباط کلاینت-ساید خودکار.
• مستندات عالی و جامعه فعال.

معایب:

• وجود افزودنی‌های تجاری. –غیر رایگان-
• نیاز به حافظه زیاد برای نمایش رابط کاربری.

در پایان

وب فریمورک‌ها بخش بسیار مهمی از دنیای توسعه وب را به خود اختصاص داده‌اند. این میزان از توجه به این دلیل است که با استفاده از وب فریمورک شما اشتباهات کمتری دارید و زمان توسعه یک اپلیکیشن برای‌تان بسیار کوتاه خواهد شد. تمام این موارد به علاوه موارد بسیار دیگری باعث می‌شود که استفاده از وب فریمورک‌ها منطقی و مرسوم باشد.

منبع