برای اینکه یک برنامه نویس عالی شوید، ابتدا باید بفهمید که چه کاری نباید انجام دهید.
متواضع باشید
معماری و طراحی کد عالی ایده افسانه‌ای نیست، بلکه چیزی است که شما باید مدام به دنبال آن باشید. شما باید دقیقاً در ذهن خود روشن کنید که چه چیزی یک برنامه نویس را عالی می‌کند.
ما همیشه مانند چاقوی قصابی سر میز آشپز به دنبال روش‌هایی برای بهتر کردن کد و تیز کردن مهارت‌های خود هستیم. چیزی که اکثر مردم موفق به ایجاد آن در ذهن خود نمی‌شوند؛ این است که دقیقاً باعث بی‌اثر و بیهوده بودن یک برنامه نویس می‌شود. عاداتی که به طور نامحسوس مسیر رسیدن به کدی را که به خوبی طراحی شده و ظریف باشد، مسدود می‌کند چیست؟
بنابراین، برای اینکه واقعاً در توانایی خود عالی و بی‌نظیر شوید، ابتدا باید از عادت‌ها و ظرافت‌هایی که مانع پیشرفت شما هستند آگاه شوید، درست مثل برنامه ۱۲ مرحله‌ای الکلی‌های ناشناس، اولین قدم برای بهبودی، پذیرش و آگاه شدن به مشکل در است.
شما باید آگاهی و فروتنی را در مهارت‌های خود ایجاد کنید تا بتوانید به تسلط خود برسید.
در اینجا ۹ عادت برجسته‌ای وجود دارد که باعث می‌شود یک برنامه نویس ناکارآمد باشد - عادت‌هایی که باید به هر قیمتی از انتخاب آنها خودداری کنید.
۱- بمباران کد با نظرات غیر ضروری
اگر مجبور باشید هر کد را با یک کامنت توضیح دهید، کار اشتباهی انجام داده‌اید.
کد شما باید از نوع خوده کامنت نویسی و بصری باشد تا هر برنامه نویسی بتواند به آن نگاه کند و تقریباً بلافاصله معنی و هدف را از کد شما استخراج کند. کامنت نشانه این است که کد شما نیاز به بازسازی دارد.
فقط در صورت نیاز از TODO، برای نوشتن کامنت‌های خود استفاده کنید. در غیر این صورت، برای داشتن کد تمیز باید نظرات غیرضروری را حذف کنید.
۲- نوشتن توابع بسیار طولانی
اگر در کد خود توابع طولانی‌تر از ۱۵ الی ۲۰ خط مشاهده کردید، مطمئناً آنها عملیات زیادی را انجام می‌دهند. این یک اتصال فشرده بین منطق شما ایجاد می‌کند که کد شما را از قابلیت توسعه خارج می‌کند و در صورت نیاز به تغییر، بیش از حد تغییر می‌کند.
زندگی خود را راحت‌تر کنید و توابع بزرگ را به عملیات کوچک و عمده‌تر تبدیل کنید. درک اینکه کد شما چه کاری انجام می‌دهد، بسیار آسان‌تر خواهد شد و آن را قابل استفاده مجدد می‌کند و به شما امکان می‌دهد که به هنگام بازگشت به کد، تغییرات کوچک باید کجا انجام شود.
۳- به طور دقیق کد را تست نمی‌کند
آسان است که در برنامه نویسی خود غرق شوید که فراموش کنید کد خود را تست کنید. اگر کد خود را به طور منظم تست نکنید، باعث به وجود آمدن خطاهای غیرقابل شناسایی می‌شود.
زندگی خود را با دقت، وسواس و تست کردن به طور مداوم راحت‌تر کنید.
۴- پیروی از روش "اگر کار کرد، به آن دست نزنید"
شاید بدترین توصیه‌ای که تاکنون به هر برنامه نویس شده است، این طرز فکر است که باعث به وجود آمدن مشکلات دیگری در کد شما می‌شود البته اگر کار کند، این فقط پیش نویس اول است درست مانند سایر پیش نویس‌های دیگر، نیاز به ویرایش و اصلاح دارد تا به بهینه‌ترین و تمیزترین راه‌حل تبدیل شود.
۵- عدم استفاده از منابع موجود
برنامه نویس ها از من سوالاتی می‌پرسند که در عرض چند ثانیه با جستجوی ساده در گوگل به راحتی می‌توان به جواب آن رسید و من از این سوالات متنفرم.
اطلاعات زیادی در اینترنت وجود دارد و منابع به ظاهر نامحدودی برای یافتن راه‌حل مشکلات در اختیار ما قرار گرفته است. خوب است که مسائل را خودتان حل کنید، اما لطف کنید و مدتی را صرف جستجو کنید. تحقیق مهارت مهمی است که همه برنامه نویسان برای موثر بودن باید در آن رشد کنند.
اگر چیزی را نمی‌دانید، آن را جستجو کنید - فرض کنید همکاران خود را ندارید که در گرفتن راه‌حل سریع از آنها کمک بخواهید. فقط پس از انجام هر کاری که می‌توانستید در تحقیقات خود انجام دهید، باید درخواست کمک خارجی کنید.
۶- مستندسازی تغییرات
همانطور که در بالا گفتم کامنت نویسی برای همه چیز مناسب نیست، اما بسیار مهم است که تغییرات خود را ثبت کنید. اگر تغییرات خود را مستند نکنید و آنچه را که انجام داده‌اید کاملاً فراموش کنید؛ به راحتی می‌توانید در جریان توسعه کد خود گم شوید. این موقعیتی نیست که شما بخواهید در آن قرار بگیرید.
یک رسانه پیدا کنید که بتوانید تغییرات مستند مانند Github را در آن ذخیره کنید و هر تغییری را که ایجاد کرده‌اید شرح دهید تا بتوانید به راحتی روز به روز در کار خود پیشرفت کنید.
۷- عدم استفاده از نامگذاری بصری یا خاص
خیلی اوقات، من می‌بینم که برنامه نویس ها متغیرهایی مانند i ، j ، z ، num یا برخی از اختصارات دیگر را می‌نویسند که فاقد هرگونه توصیف یا معنی شهودی است. ممکن است شما تابعی را داشته باشید که دارای معنی کلی نسبت به آنچه که این تابع انجام می‌دهد، باشد. اگر نمی‌توانید تابعی را با یک نام ساده توصیف کنید، این احتمالاً نشان می‌دهد که تابع شما کارهای زیادی را انجام می‌دهد یا ممکن است لازم باشد هدف آنچه را می‌نویسید، دوباره ارزیابی کنید.
به یاد داشته باشید، یک نام طولانی همیشه بهتر از یک نام کوتاه غیر‌توصیفی خواهد بود. شما باید بتوانید به یک نام نگاه کنید و بلافاصله بفهمید که هدف از آن متغیر، تابع یا کلاس چیست فقط به این دلیل که می‌دانید هدف چیست، این بدان معنا نیست که دیگران این کار را خواهند کرد.
۸- نوشتن کد تکراری ( مانع بزرگ پیشرفت یک برنامه نویس )
این یک مورد ساده است که نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد اما اگر متوجه شدید که همان چیزها را بارها و بارها می‌نویسید، این یک علامت است برای استفاده مجدد از کد خود که باید دوباره آن را بازنویسی کنید. اگر کد تکراری بنویسید، فقط وقت و پیشرفت خود را هدر میدهید.
راه دستیابی به این مسئله پیاده سازی رابط‌ها، گسترش استفاده از interface و abstract، کار با الگوهای طراحی برنامه نویسی یا طراحی مجدد یک تابع برای پذیرش ورودی‌های مختلف است.
۹- احتکار دانش
شما این اختیار را دارید که یک دانش آموز یا یک فرد احتکار کننده دانش باشید. به هر قیمتی از دومی بودن خودداری کنید.
احتکار کننده دانش با پیشرفت در یک قلمرو خاص وابسته به شما، به طور قابل توجهی مانع پیشرفت یک پروژه، کار یا شرکت می‌شود زیرا احتکار کننده می‌ترسد که اگر اطلاعات زیادی در مورد چگونگی انجام کاری به اشتراک بگذارد باعث می‌شود آنها قابل توزیع باشند.
ما به یک دلیل در تیم‌ها کار می‌کنیم چون ضروری است که آنچه را می‌دانیم به اشتراک بگذاریم تا نه تنها به افزایش مهارت‌های همکاران شما کمک کند بلکه دیدگاه‌های مختلفی در مورد رویکردهای یک کار به دست آوریم. کار گروهی، همکاری و ارتباطات برای موفقیت هر شرکت یا کاری ضروری است.
برد نهایی
برای اینکه واقعاً یک هنرمند چیره دست شوید، ابتدا باید بفهمید چه کاری نباید انجام دهید. از تمام نکات فوق خودداری کنید و راهی برای برنامه ریزی و طراحی کد خود انتخاب کنید.
من می‌توانم به شما قول بدهم که اگر این کار را انجام دهید، بیشتر در مورد آنچه می‌نویسید فکر می‌کنید و به همین دلیل برنامه نویس بهتری می‌شوید.
دیدگاه و پرسش
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید