من برای اولین بار بعد از ماهها از یک کافی شاپ کار میکنم و میتوانم حس عمیق انرژی را درون خود احساس کنم. مدتها بود که این حس انگیزه را تجربه نکرده بودم. من به عنوان یک فریلنسر نویسنده، هر روز به میز کار خود میروم و اینگونه است که وقتم را میگذرانم. ساعت ۲ بعد از ظهر، شانههایم درد میگیرد، چشمهایم خسته میشود و دیگر انگیزهای برای نوشتن نخواهم داشت. من مشکلی با تنها وقت گذراندن ندارم. این بخشی از دلیلی است که به فریلنسری در این زمینه روی آوردهام. اما وقتی شوهرم شروع به کار کرد و ۷۰ ساعت در روز به سر کار میرفت، کم کم احساس تنهایی کردم. مشکل بعدی این بود که مادر و مادربزرگم هر دو فوت شده بودند و من کسی را نداشتم تا در زمانهای خستگی با آنها صحبت کنم.
بعضی از روزها، شش تا هفت ساعت بدون اینکه با کسی صحبت کنم کار میکنم. بیش از ۵ درصد از آمریکاییها به طور تمام وقت در منزل کار میکنند؛ این آمار جدا از کسانی است که به طور پاره وقت در خانههای خود مشغول به کار هستند. من با سایر افرادی که مثل من در خانه کار میکردند گفتگو کردم و همهی ما به یک نتیجهی روشن رسیدیم: آزادی بسیار خوب است اما تنهایی میتواند فراگیر شود.
در پایین، شما مطالبی را برای جلوگیری از احساس تنهایی در کار کردن از منزل خواهید خواند، این مطالب توصیههایی است از نویسندگانی مثل خودم و متخصصانی که بهترین راه برقراری ارتباط را در کارهایی که در منزل انجام میشود فهمیدهاند.
۱. با دوست خود ناهار میل کنید
این یکی از بهترین راهکارهای من برای مقابله با تنهایی بوده است. من برای اینکه تنهایی را از خودم دور کنم و کمی اجتماعیتر شوم، سعی میکنم برنامههای خود را طوری برنامه ریزی کنم که بتوانم هفته ای یکبار با دوست خود ناهار یا قهوه بخورم. معمولا من چهارشنبهها و پنج شنبهها را انتخاب میکنم چون در این روزها انگیزه کاریام کم رنگ میشود.
هیلاری بیلینگز، یک سخنران و میزبان پادکست است که به این کار تعاملهای شارژی میگوید. او گفته است:« کارهای خود را طوری برنامه ریزی کنید تا بتوانید با کسانی که میتوانند دوباره به شما انرژی دهند وقت بگذرانید. حال ممکن است این کار خوردن ناهار با بهترین دوستتان، پیوستن به یک کلاس ورزشی بعد از ساعت کار یا ۱۵ دقیقه صحبت از طریق اسکایپ باشد. سعی کنید از الگوهایی پیروی کنید که بتوانند زنجیرهای تنهایی شما را بشکنند.»
۲. هفتهای یکبار داوطلب شوید
من فریلنسرهای نویسندهای را میشناسم که با داشتن شغل پاره وقت، از خانه بیرون میزنند. اگرچه این راه میتواند یک روش عالی برای برقراری ارتباط باشد اما من نمیتوانم زیردست یک کارفرما کار کنم؛ برای همین هم به فریلنسری روی آوردم. به جای این کار، داوطلب شدم تا هفتهای یکبار در دو مهدکودک وقت بگذرانم. بازی کردن با کودکان ۵ ساله انتخابی بود که به من انرژی مورد نیاز را میداد.
جودی دوماک، نویسنده و گویندهای است که در یک سازمان غیرانتفاعی در لس آنجلس داوطلب شده و نویسندگان زن حرفهای را با دختران در معرض خطر مرتبط میکند. او میگوید:« من ۷ سال به طور داوطلبانه در WriteGirl مشغول بکار بودم. این برنامهای فوق العاده برای کودکان و فرصتی عالی برای من بود تا بتوانم با سایر نویسندگان نیز ارتباط برقرار کنم.»
۳. به کتابخانه بروید
بسیاری از افراد از کافی شاپها دوری میکنند چون این مکانها میتوانند پر سر و صدا و پر از حواس پرتی باشند. اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید، رفتن به کتابخانه را مد نظر قرار دهید. حداقل میتوان گفت با این کار کمی از خانه بیرون میآیید و فضایی آرام را در اختیار خواهید داشت تا کارهای مختلفی را انجام دهید. قبول کنید که این نوعی رابطه برد-برد است.
۴. عکسهای پرمعنا را روی میز خود نگه دارید
مدیر عامل شرکت "Hello Baby Bump"، لوسی هریس میگوید که یکی از راههای مقابله با تنهایی در کار از خانه، نگه داشتن عکس عزیزانش در نزدیکی فضای کاریاش است. او میگوید:« شاید تنها باشم اما با نگاه کردن به چهره افرادی که در عکس هستند، یاد آنها را در قلبم زنده میکنم و ناگهان دیگر احساس تنهایی نمیکنم چون میدانم در زندگیام کسانی وجود دارند.»
۵. اتصالات ضعیف خود را تقویت کنید
ما در زندگی هم اتصالات قوی و هم اتصالات ضعیفی داریم. افرادی مثل والدین، همکاران و دوستانتان، جزو اتصالات قوی هستند در حالیکه اتصالات ضعیف مختص کسانی است که نه غریبهاند و نه دوست. مثلا افرادی مثل منشی باشگاه، فروشنده مواد غذایی در فروشگاه و یا پیشخدمتی که در کافی شاپ مورد علاقهتان کار میکند. به نظر میرسد این روابط ضعیف، میتواند تاثیر بسیار زیادی بر سلامت روان ما داشته باشد. حتی بعضی تحقیقات نشان میدهند که آنها به اندازه روابط قوی ما اهمیت دارند.
مربی تجاری، استیسی کاپرو میگوید:« من همیشه و هر روز در مورد فواید بیرون رفتن از خانه صحبت میکنم. وقتی به بیرون میروید لبخند بزنید و به همه سلام کنید. به سرایدار، دربان ساختمان، همسایهها و حتی کسی که سفارشات شما را از رستوران میآورد سلام کنید. این ارتباطات و گفتگوهای کوچک، تاثیر بسیار زیادی در اجتماعیتر شدن شما خواهد داشت و باعث میشود احساس تنهایی نکنید.»
۶. به یک پادکست گوش دهید
این توصیه از مدیر ارتباطات شرکت "Accessibility Partners" است. او میگوید:« من در حین کار کردن به پادکستها گوش میدهم. با اینکه به صورت حضوری با آنها در ارتباط نیستم اما زمینه خوبی را برای من فراهم میکنند.»
۷. به یک فضای همکاری ملحق شوید
شهرهای بزرگ در سراسر کشور پر از فضاهای همکاری شدهاند که در آن گروهی از افراد با پرداخت هزینهای ماهانه، فضایی را برای کار کردن به صورت مشترک با یکدیگر سهیم میشوند. با اینکه این فضاها میتوانند احساس تنهایی را از شما دور کنند اما میتوانند گران هم باشند. بسته به فضا و شهری که در آن زندگی میکنید، در ماه حداکثر ۵۰۰ دلار باید پرداخت کنید.
۸. ورزش کنید
نمیتوان ورزش کردن را از این لیست کنار زد چون ورزش کردن مکمل این موارد است. ورزش دارای مزایای بسیار زیادی است و همهی ما نیز از آن مطلع هستیم. یکی از این مزیتها، بهبود در سلامت ذهنی و تمرکز بالا است. اگر ورزش نمیکنید، همین حالا به باشگاه بروید یا در فعالیتی ورزشی شرکت کنید تا انرژی ذهنی مورد نیاز خود را بدست آورید.
۹. یک حیوان خانگی بگیرید
من برای این مقاله با افراد بسیاری صحبت کردم و بیشتر آنها در مورد مزایای داشتن یک حیوان خانگی صحبت میکردند. توصیههای آنها هوشمندانه است چون تحقیقات نشان داده است که حیوانات خانگی با برقرار کردن ارتباطی دوستانه، احساس تنهایی را از افراد دور میکنند.
روانشناس و متخصص علوم اعصاب، سابینا برنان میتواند مزایای داشتن سگ را تضمین کند. او میگوید:« من ۴ سگ کمک یار دارم و آنها مرا در غلبه بر تنهایی کمک میکنند. آنها باید هر روز به پیاده روی بروند و همین بهانهی خوبی برای من است تا از خانه بیرون بیایم. در ضمن، سگها برای برقراری ارتباط بسیار موثر هستند چون مردم معمولاً برای سلام کردن به شما و سگتان پیشتان خواهند ایستاد.»
برنان میگوید که فقط با لبخند زدن به سگهایش، روحیهاش دوباره بهبود بخشیده میشود. او میگوید:« لبخند زدن برای سلامتی ما بسیار مهم است: لبخند زدن باعث تقویت سیستم ایمنی بدن میشود، فشار خون را پایین میآورد و باعث آزاد شدن هورمونهایی میشود که حس خوبی به ما میدهند. لبخند زدن یک روش طبیعی برای سرکوب استرس و اضطراب است. بسیاری از ما لبخند زدن را فقط در صورتی ممکن میدانیم که با فردی صحبت کنیم یا حداقل لطیفهای را بشویم، با این طرز فکر ما در خانه لبخند زدن را فراموش میکنیم. همین فراموش کردن میتواند احساس تنهایی را به شما القا کند. سگهای من همیشه دلیلی را برای خنداندن من پیدا میکنند.»
دیدگاه و پرسش
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید