تلفنهای هوشمند از زمانی که اولین آیفون که در سال 2007 به بازار عرضه شد راه طولانی را طی کرده است. در حالی که سیستم عامل IOS اپل شاید اولین سیستم عامل هوشمند جهان باشد، سیستم عامل اندروید گوگل محبوبترین است. اندروید از زمان انتشار اولینبار در دستگاه T-Mobile ساخت شرکت HTC در سال 2008 منتشر شد. اندروید در سال 2003 توسط Andy Rubin ساخته شد، که اولینبار توسعهی سیستم عامل برای دوربینهای دیجیتال را آغاز کرد. طولی نکشید که او متوجه شد که بازار سیستم عاملهای دوربین دیجیتال شاید انقدر بزرگ نباشد، بنابراین شرکت اندروید توجه خود را به سمت تلفنهای هوشمند منحرف کرد.
سال 2005 بود که گوگل شرکت اندروید را خریداری کرد، اگرچه در آن زمان اندروید خیلی شناخته شده نبود، بسیاری آن را بهعنوان سیگنالی مبنی بر استفادهی گوگل از این بستر برای ورود به بازار تلفنهای همراه میدانستند. سرانجام گوگل وارد تجارت تلفنهای هوشمند شد، اما نه بهعنوان سازندهی سختافزار. در عوض اندروید را به سایر تولیدکنندگان عرضه کرد، اولینبار توجه HTC را جلب کرد، که از این پلتفرم برای ساخت اولین تلفنهمراه اندرویدی با اسم (HTC Dream(T-Mobile در سال 2008 استفاده کرد.
با شروع نسخه اولیه سیستم عامل که برروی HTC Dream اجرا شد، به ما بپیوندید تا نگاهی به تغییر اندروید در دههی گذشته بیندازیم.
(Android 1.0 (2008
آشکار است که اندروید نسخه 1.0 بهمراتب کمتر از سیستمعاملی که امروزه میشناسیم و دوست داریم توسعهیافته است، اما چند شباهت هم وجود دارد. بهعنوان مثال، بیشتر موافق بودند که اندروید نحوهی رفتار با اعلانها را از همان ابتدا میخکوب کرد، که شامل پنجرهی کشویی است که بهتر از سیستم اعلان IOS عمل میکند.
یکی دیگر از نوآوریهای مهم در اندروید Google Play Store است، که در آن زمان Market نامیده میشد. در حالیکه اپل چند ماه زودتر App Store راهاندازی کرد ضربه زیادی به آن زد، در واقع حقیقت این است که آنها با هم ایدهی یک مکان متمرکز برای گرفتن همهی برنامهها را شروع کردند، چیزی که در حال حاضر تصور کردن آن دشوار است.
جدای از Market، اندروید 1.0 همچنین توانایی استفاده از ابزارکهای صفحهی اصلی را به خود اختصاص داده است. در حالیکه این ویژگی در IOS وجود ندارد. IOS هنوز به شما اجازهی گذاشتن ابزارک در صفحهی اصلی را به شما نمیدهد. متاسفانه توسعهدهندگان نمیتوانستند در آن زمان ابزارکهای خود را ایجاد کنند، که در نسخههای بعدی تغییر یافت. و در آخر نسخه اول اندروید ادغام عمیقی با Gmail داشت، سرویسی که در آن زمان از کار افتاده بود.
(Android 1.5 Cupcake (2009
اولین بروزرسانی عمده برای اندروید نه تنها یک نسخه جدید را یافت کرد، بلکه اولین نسخهای بود که در آن از طرح نامگذاری گوگل استفاده شد. Cupcake به دلایل زیادی قابل توجه بود. اما مهمترین آن احتمالا این بود که اولین نسخه اندروید بود که داراری صفحه کلید روی صفحه بود. پیش از آن تولیدکنندگان مجبور بودند کیبوردهای فیزیکی را در دستگاه خود وارد کنند.
مورد بعدی ابزارکها است. در حالیکه ابزارکها در نسخه قبلی پیشتیبانی میشدند، توسعهدهندگان نمیتوانستند آن را ایجاد کنند. با شروع نسخه Cupcake، گوگل ابزارکها را در SDK توسعهدهندگان قرار داد، که این یک حرکت مهم بود. اکنون بسیاری از توسعهدهندگان حداقل یک ابزارک را در برنامهی خود دارند.
آیا میتوانید دنیایی بدون فیلم را تصور کنید؟ قبل از نسخه Cupcake، اندروید از ضبط فیلم پشتیبانی نمیکرد، بنابراین کاربران نسخههای قبلی اندروید فقط میتوانستند عکس بگیرند. که این خوشبختانه در این نسخه تغییر کرد.
(Android 1.6 Donut (2009
نسخه Donut، بروزرسانی بزرگی را به کاربران ارائه داد، یک بروزرسانی بسیار بزرگتر از اینکه 0.1 که به نسخه اضافه شده است. بهعنوان مثال در این نسخه با پشتیبانی از شبکههای CDMA مانند Verizon و Sprint و تعدادی شبکهی بزرگ در آسیا، اندروید را برای میلیونها نفر به ارمغان آورد.
هدف Donut واقعا کاربر پسندتر کردن اندروید بود، اما برخی از بزرگترین بروزرسانیها مورد توجه قرار نگرفتند، برای مثال، این اولین نسخه اندروید بود که از اندازههای مختلف صفحه نمایش پشتیبانی میکرد، به این معنی که تولیدکنندگان میتوانند دستگاههایی با اندازه صفحهنمایش مورد نظر خود ایجاد کنند و هنوز هم اندروید را اجرا کنند.
Donut اولین نسخه اندروید بود، که چیزی که الان جزء اصلی از اندروید است یعنی جعبه جستجو سریع را ارائه داد. این اساساً به کاربران این امکان را میدهد که بدون نیاز به باز کردن برنامه سریعاً وب، فایلهای محلی و مخاطبین را به صورت مستقیم بدون باز کردن هیچ برنامهای و از صفحه اصلی جستجو کند .
Donut همچنین چند تغییر مربوط به زیبایی را نیز معرفی کرد. مانند طراحی مجدد Market، که خدمات بیشتر به برنامههای رایگان و پولی ارائه داده میشود.
(Android 2.0 Eclair (2009
تقریبا یک سال پس از انتشار اولین نسخه اندروید، اندروید نسخه 2.0 یعنی Eclair تغییرات گستردهای را در سیستم عامل به همراه داشت، بسیاری از این موارد هنوز هم وجود دارند.
Eclair اولین نسخهای بود که از ویژگی Google Map Navigation استفاده کرد، که بهعنوان مثال باعث مرگ دستگاههای GPS داخل ماشین شد. در حالیکه از آن زمان نقشهها بسیار تغییر کرده است، چند ویژگی مهم در این سرویس نشان داده شده است که امروز نیز وجود دارد، مانند جهتیابی turn-by-turn و راهنمایی صوتی. برنامههای جهتیابی turn-by-turn در آن زمان وجود داشت اما گران قیمت بودند، به این معنی که حرکت گوگل برای ارائهی نقشه به صورت رایگان برای آنها مخرب بود.
همچنین مرورگر اینترنت در Eclair برای سیستم عامل جدید اصلاح شد. گوگل پشتیبانی از HTML5 و قابلیت پخش فیلم را به مرورگر اضافه کرد، که باعث شد Eclair را به دستگاه اینترنتی در همان زمان تبدیل کند. آخرین مورد هم قفل صفحه نمایش است، که دارای تازهسازی اساسی بود و به کاربران اجازه بازکردن صفحه نمایش با swip کردن را میداد، درست مانند آیفون. از صفحه قفل کاربران همچنین میتوانستند حالت بیصدا کردن آن را تغییر دهند.
(Android 2.2 Froyo (2010
اندروید Froyo برای اولینبار در سال 2010 منتشر شد، و ثابت کرد که چرا داشتن گوشی Nexus مزیت دارد. Nexus One اولین گوشی منتشر شده Nexus است، همچنین اولین گوشی بود که بروزرسانی Froyo را دریافت کرد. Froyo بیشتر سعی در اصلاح تجربه اندروید داشت، که به جای سه صفحه اصلی، پنج صفحه ارائه داد، و برنامه گالری که دوباره طراحی شده بود را نشان داد.
با این حال برخی از پیشرفتها مورد توجه قرار نگرفت. برای مثال Froyo اولین نسخه اندروید بود که از نقطه اتصال پشتیبانی میکرد. همچنین بالاخره کاربران میتوانستند گوشی را با pin قفل کنند، که برای کسانی که قفل با pattern را که در نسخههای قبلی وجود داشت را دوست نداشتند بسیار عالی بود.
(Android 2.3 Gingerbread (2010
برنامهای که برای گوشی Nexus، گوگل در نظر گرفته بود سرانجام به آن اختصاص داده شد و انتشار Gingerbread آن را تایید کرد. گوگل Nexus S ساخته شده سامسونگ را برای این یکی انتخاب کرد. تلفنی که برگرفته از Galaxy S موفق سامسونگ بود. Gingerbread یکی از اصلاحات بزرگ اندروید بود و شاهد طراحی مجدد صفحه اصلی و ابزارکهای موجود بودیم.
Gingerbread همچنین یک کیبورد بهبود یافته ارائه داد، که رنگبندی جدید برای کلیدها ارائه میداد، همچنین پشتیبانی از multitouch را نیز بهبود میبخشد که به کاربران این امکان را میدهد تا چندین کلید را برای دسترسی به یک کیبورد ثانویه فشار دهند. آخرین و مهمترین چیز این است که این نسخه از اندروید از دوربین جلویی پشتیبانی میکند. ما دوستداران سلفی بدون آن چه خواهیم کرد؟
(Android 3.0 Honeycomb (2011
گوگل چند سالی بود که در صنعت گوشیهای هوشمند موج میزد و همین امر باعث شد که Honeycomb به دلیل هدف قرار دادن تبلتها یک نسخه جالب توجه باشد. که اولینبار در دستگاه متوترولا به نمایش گذاشته شد که باعث بزرگنمایی آن شد.
Honeycomb چند نکته طراحی را در مورد آنچه در نسخههای اندروید در آینده ظاهر میشود ارائه داد. بهعنوان مثال گوگل به جای اینکه در سیستم عامل از رنگ کلاسیک سبز استفاده کند از رنگ آبی استفاده کرد. مهمتر از آن به جای انتخاب ابزارکهای صفحه اصلی از یک لیست ساده، جایی که نمیتوانستید ببینید که این ابزارکها چگونه به نظر میرسند، پیش نمایش برای ابزارکها ارائه داد. شاید بزرگترین حرکت در Honeycomb این باشد که نیاز به دکمه فیزیکی را برطرف کرده است. در عوض دکمههای خانه، بازگشت و منو همه به عنوان دکمههای مجازی در نرمافزار گنجانده شدهاند، به این معنی که براساس برنامه پنهان میشوند یا نشان داده میشوند.
(Android 4.0 Ice Cream Sandwich (2011
Nexus S یک تلفن عالی بود، اما این پایان مشارکت گوگل با سامسونگ بود. این دو بار دیگر برای انتشار Galaxy Nexus که Ice Cream Sandwich را به نمایش گذاشت با هم همکاری داشتند، این نسخه از اندروید بسیاری از ویژگیهای Honeycomb را به گوشیهای هوشمند آورده بود.
بهعنوان مثال، دکمههای مجازی که قبلا ذکر شد را ارائه داد، همچنین از رابطی با هایلایت آبی استفاده کرده است. سایر ویژگیهای کوچک دیگر مانند بازکردن قفل گوشی با چهره، تحلیل داده استفاده شده و برنامههای جدید برای ایمیل و تقویم نیز در این بروزرسانی گنجانده شده است.
(Android 4.1 Jelly Bean (2012
اندروید نسخه Jelly Bean دوران جدیدی را برای سیستم عامل نشان داد، حتی اگر به نظر میرسید سیستم عامل کم و بیش شبیه به نسخه قبلی خود باشد. اگر کمی در آن عمیقتر شوید، میتوانید تغییرات بسیار مهمی را مشاهده کنید. مهمترین مورد آن Google now بود که با swip کردن در صفحه اصلی قابل دسترس بود و اطلاعاتی مانند رویدادهای تقویم، ایمیل و گزارشهای هواشناسی را در یک صفحه در دسترس قرار میداد. این ویژگی در واقع اولین ضربه مهم گوگل در یک دستیار دیجیتالی بود و زمینه را برای نسخههای بعدی از جمله Google Assistant فراهم نمود.
به غیر از Google Now، ویژگیهای مهم دیگری نیز در Jelly Bean وجود داشت، مانند project Butter که با هدف بهبود عملکرد لمسی اندروید با سه برابر کردن بافر گرافیک انجام شد. این کار لَگ زیادی را در اندروید از بین برد و آن را به یک تجربه بسیار نرمتر تبدیل کرد. فونت جدید، اعلانهای قابل Expand، انعطافپذیری بیشتر ابزارکها و ویژگیهای دیگری نیز در این نسخه اضافه شده بود. که آن را به یکی از بزرگترین بروزرسانیها تاکنون تبدیل کرده است.
(Android 4.4 KitKat (2013
رونمایی از اندروید نسخه 4.4 همزمان با رونمایی از Nexus 5 بود، و با ویژگیهای بسیار عالی ارائه شد. برای مثال KitKat یکی از بزرگترین تغییرات را در حوضه زیبایی و مدرنسازی اندروید را تا به امروز داشت. رنگهای آبی در نسخههای Ice Cream Sandwich و Jelly Bean با رنگ سفیدتر جایگزین شد، و تعدادی از برنامههای موجود اندروید دوباره طراحی شدند تا طرحهای رنگی سبکتری داشته باشند.
گذشته از ظاهر جدید، KitKat همچنین موارد جدیدی مانند جستجوی دستور "Ok, Google" را اضافه کرده بود که به کاربر اجازه میداد در هر زمان به Google Now دسترسی پیدا کنند. همچنین شمارهگیر جدید تلفن، برنامههای تمام صفحه و برنامه جدید Hangout که پشتیبانی از SMS را همراه با بستر پیامرسانی Hangout ارائه میدهد.
دیدگاه و پرسش
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید