تنظیمات فایل پیکر بندی php

قبل از شروع مطالب نگاهی اجمالی به ویژگی های فایل پیکربندی PHP (php.ini) می تواند جهت یادگیری سریعتر شما عزیزان مفید واقع شود . نام این فایل php.ini می باشد و به دلایلی از ساختار کلی فایلهای ini که بیشتر در برنامه های کاربردی ویندوز استفاده می شود، پیروی می کند. این فایل متنی به صورت ASCII می باشد که به بخشهایی (session) تقسیم می شود. هر بخش متغیرهایی را که مربوط به آن بخش می شوند، در بر می گیرد. هر بخش چیزی شبیه زیر می باشد : 

[MySection] 
variable="value" 
anothervariable="anothervalue"

نام بخش در یک جفت براکت"[]" در بالا قرار می گیرد. و زیر آن در هر سطر یک متغیر با مقدارش قرار می گیرد. متغیرها به حروف حساس (case sensitive) هستند و نمی توانند شامل فاصله (space) باشند، در حالی که مقادیر متناظر آنها می توانند اعداد، رشته کاراکتری (string) و یا Boolean باشند.

سیمی کالون";" در ابتدای هر سطر به عنوان نشانگر درج توضیحات (comment) می باشد. این راهی ساده برای فعال یا غیرفعال کردن ویژگیهای PHP می باشد، به جای حذف کردن یک سطر می توانید به این روش آن را به توضیح تبدیل کرده که در پردازش فایل ها شرکت نخواهد کرد. در صورتی که فکر می کنید ممکن است بعد ها بخواهید از ویژگی که اکنون به کارتان نمی آید، استفاده کنید بهتر است آن را پاک نکنید.

برای اینکه PHP بتواند فایل php.ini را تشخیص بدهد باید آن را در دایرکتوری جاری، دایرکتوری که در متغیر $PHPRC تعریف شده، یا دایرکتوری که هنگام کامپایل مشخص شده است(برای ویندوز این همان دایرکتوری اصلی PHP است) نگهدارید.

بعد از اینکه شما تغییراتی در فایل php.ini دادید برای آنکه تغییرات اعمال شوند باید سرور خود را مجددا راه اندازی نمایید (سرور راrestart کنید). البته فرض بر این است که شما قبلا در حال استفاده PHP بر سرور خود بوده اید. برای استفاده های command-line ازPHP فایل پیکربندی php.ini در هرباری که برنامه PHP احضار می شود خوانده و چک می شود.

تنظیم ویژگیهای مفسر

اولین مرحله در این مقاله از مهمترین گامهای آن می باشد، ویژگیهایی که به مفسر زبان PHP مربوط می شود. اولین مورد در اینجاengine variable می باشد که چک می کند که PHP engine باید فعال "on" یا غیر فعال "off" باشد. Off کردن این متغیر به معنی این است که کدهای PHP توسط سرور تفسیر نشوند.معمولاً نیازی به این تغییر حس نمی شود، پس این متغیر را به صورت on رها کنید.

engine=On

متغیر short_open_tag کنترل می کند که آیا مفسر باید تگهای کوتاه را همانند تگ استاندارد تشخیص دهد یا نه.در صورتی که تشخیص می دهید این نمونه تگها باعث ناسازگاری با دیگر زبانها می شوند یا اینکه تصمیم به استفاده از قوانین syntax مختص PHP دارید می توانید آن راoff کنید.

short_open_tag = On

معمولاً session, cookie و اطلاعات HTTP header در یک اسکریپت PHP باید قبل از تولید هرگونه خروجی توسط آن اسکریپت فرستاده شوند. در صورتی که این در برنامه شما امکان پذیر نیست می توانید هر چه را که PHP به نام output buffering می شناسد، توسط متغیرهایoutput_buffering فعال کنید.

با on بودن output buffering، زبان PHP خروجی اسکریپت شما را در یک بافر مخصوص نگه می دارد و هنگامی آنها را می فرستد که به طور مشخص به آن دستور داده شود. این به شما امکان می دهد که cookieها یا اطلاعات HTTP header را از وسط یا انتهای کد اسکریپت خود بفرستید. هرچند این می تواند کارآیی را در حاشیه کاهش دهد.

output_buffering = Off

شما می توانید با یک عدد به عنوان مقدار برای متغیر output_buffering اندازه بافر را تعیین کنید.

output_buffering = 2048

هنگامی که PHP شروع به کار می کند یک پیام حاوی شماره نسخه خود به هدر استاندارد سرور می افزاید.برای غیرفعال کردن آن می توانید متغیر expose_PHP را off کنید.این می تواند مفید باشد، مثلا اگر بخواهید امکانات وب سرور خود را از دید هکرها پنهان کنید.

expose_PHP = On

تنظیم مسیر جستجوی

 شما می توانید مسیر جستجویی را برای PHP با تنظیم متغیر include_patch که لیستی از مسیرها را می پذیرد، مشخص کنید. PHP هنگامی که با فایلی که مسیر آن مشخص نشده است ، مواجه می شود به طور اتوماتیک این مسیرها را چک می کند.

اگر شما کتابخانه ای از توابع یا مجموعه ای از کلاسها دارید که زیاد از آنها استفاده می کنید می توانید دایرکتوری موقعیت آنها را در این متغیر قرار دهید. همچنین این متغیر مکان مناسبی برای اضافه کردن دایرکتوری PEAR خود PHP می باشد، که مجموعه ای از کلاسهایی که بسیار استفاده می شوند را شامل می شود.

include_path = ".:/usr/local/lib/php/pear:"

کاربران ویندوز برای مشخص کردن چندین دایرکتوری باید از سمی کالن";" بین آنها استفاده کنند و کاربران unix از کالن ":".دو متغیر جالب در این زمینه auto_prepend_file و auto_append_file می باشند. این متغیرها فایلهایی را مشخص می کنند که PHPبه ابتدا یا انتهای هر سند PHP اضافه خواهد کرد. این مورد بیشتر برای اضافه کردن header و footer به صفحاتی است که توسطPHP ایجاد می شوند، به طوری که باعث می شود تعدادی خط کد به هر سند PHP که شما می نویسید اضافه گردد.

این فایلها هم می توانند اسکریپتهای PHP و هم html معمولی باشند، ولی کدهای PHP برای این امر باید در تگ استاندارد محصور شده باشند.

auto_prepend_file = /home/web/includes/header.php
auto_append_file = /home/web/includes/legal.php

چگونگی رفتار با خطاها

خطا ها در PHP در چهار دسته می آیند: parsing errors یا خطای زمان تجزیه (کامپایل)، تذکرات درمورد خطاهای موجود در کد مثلا مقدار دهی نکردن یک متغیر، warning یا هشدار و fatal error. معمولا هنگامی که PHP با یکی از خطاهای parsing error یا warning یا fatal error مواجه می شود، خطاها را نمایش می دهد و اگر خطا از نوع fatal error باشد اجرای اسکریپت را در همان نقطه متوقف می کند. شما می توانید این رفتار را با متغیر error_reporting که چند فیلد خطا را می گیرد و تنها خطاهایی را که با آنها سازگار باشند نمایش می دهد، اصلاح کنید.

error_reporting = E_ALL

برای غیر فعال کردن نمایش خطاها مقدار متغیر display_errors را به نادرست تغییر دهید و به جای آن پیام خطاها را در ثبات خطاها از طریق متغیر log_errors بنویسید.

انجام این کار برای امنیت بیشتر مفید است، با غیرفعال کردن نمایش خطا شما اطلاعات ویژه سیستم خود را مخفی می کنید بدون توجه به اینکه آیا کاربران قصد خراب کردن سایت شما را دارند یا فقط استفاده می کنند.به جای آن شما باید خطاها را در یک فایل دلخواه یا ثبات خطای سیستم (system logger)، با تنظیم مقدار متغیر error_log به مسیر فایل انتخابی یا مقدار پیش فرض "syslog"، ثبت کنید. فقط به یاد داشته باشید که مرتبا به این فایل سربزنید تا ببینید که در برنامه شما چه خطاهایی وجود دارد.

display_errors = Off 
log_errors = On 
error_log = "error.log"

فعال کردن توسعه ها

توسعه های متعددی برای PHP موجود است. در سیستمهای یونیکس لازم است که این توسعه ها در زمان کامپایل ساخته شوند. در ویندوز،dll های باینری وجود دارند که باید ضمیمه شوند. متغیر extension_dir محتوی نام شاخه ای است که PHP در آن به دنبال این توسعه ها می گردد. مثلا:

extension_dir = "C:Program FilesInternet ToolsApachebinphp4extensions"

نسخه ویندوز PHP به همراه ۲۰ توسعه منتشر می شود که تمامی آنها در فایل php.ini لیست شده اند. برای فعال کردن هر توسعه، علامت سمی کالن جلوی آن را حذف کرده و سرور خود را از نو راه اندازی کنید. برای غیر فعال کردن یک توسعه نیز می توانید جلوی آن علامت سمی کالن رو اضافه کنید.

اگر توسعه مورد نظرتان در لیست توسعه ها در فایل php.ini نیست از متغیر extension استفاده کرده و نام dll مورد نظر را به آن نسبت دهید.

مثلا : 

extension=php_domxml.dll 
extension=php_dbase.dll

تنظیم متغیرهای مربوط به توسعه ها

متغیر های مربوط به توسعه ها، در بخش جداگانه ای از فایل پیکربندی (php.ini) ذخیره می شوند. برای مثال تمام متغیرهایی که به توسعه های MySQL مربوط می شوند باید در قسمت [MySQL] در فایل php.ini، قرار بگیرند.اگر قصد استفاده از تابع mail در PHP را دارید، ۳ متغیر وجود دارد که باید آنها را تنظیم کنید.

متغیرهای SMTP و sendmail_from(در ویندوز) یا sendmail_path (در یونیکس) در هنگام ارسال e-mail از طریق تابع mail مورد استفاده قرار می گیرند. در ویندوز این متغیر ها برای تنظیم SMTP Server و همچنین برای تعیین آدرس From در ساختار e-mail به کار می روند. در یونیکس متغیرsendmail_path مسیر MTA یا Mail Transfer Agent را برای ارسال mail تنظیم می کند.

SMTP = myserver.localnet.com
sendmail_from = me@localhost.com
sendmail_path = /usr/sbin/sendmail

متغیرهای java.class.path ، java.home، java.library و java.library.path همگی آدرس کلاس ها و کتابخانه های جاوا را تنظیم میکنند. این مقادیر به وسیله توسعه های جاوا مورد استفاده قرار می گیرند. بنابراین اگر می خواهید PHP بتواند ارتباط صحیحی با برنامه های جاوای شما برقرار کند از درستی و معتبر بودن مقادیر این متغیر ها اطمینان حاصل کنید.

java.class.path = .php_java.jar
java.home = c:jdk
java.library = c:jdkjrebinhotspotjvm.dll
java.library.path = .

متغیر session.save_path مشخص کننده آدرس شاخه موقتی است که برای ذخیره اطلاعات session ها بکار می رود. معمولا این متغیر به طور پیش فرض مقدار /tmp را دارد، اما از آنجا که این شاخه در ویندوز وجود ندارد باید آن را با آدرس درست شاخه موقت ویندوز تصحیح کنید در غیر این صورت هنگام فراخوانی دستور session_start با خطا مواجه می شوید. همچنین می توانید با تنظیم متغیر session.cookie_lifetime مدت اعتبار cookie های session را بر حسب ثانیه مشخص کنید.

session.save_path = c:windowstemp
session.cookie_lifetime = 1800

تنظیمات مربوط به امنیت

تعدادی متغیر در php.ini وجود دارد که به امنیت PHP نصب شده بر روی سیستم شما مریوط می شوند. مهمترین آنها متغیر safe_mode می باشد که به طور مثال استفاده از آن برای محدود کردن آنچه کاربر می تواند از طریق PHP انجام دهد بهISP ها توصیه میشود.

safe_mode = Off

اگر safe mode فعال باشد (safe_mode = on) می توانید با تنظیم متغیر safe_mode_include_dir مشخص کنید که کدام شاخه ها برای فایل ها مورد جستجو قرار بگیرند.

همچنین میتوانید نوع برنامه هایی که کدهای PHP می توانند از طریق فرمان exec آنها را اجرا کنند، را محدود کنید. بدین منظور باید این برنامه های مجاز را در یک شاخه مخصوص قرار دهید و از طریق متغیر safe_mode_include_dir به PHP بگویید که تنها در آن شاخه به دنبال آنها بگردد.بدین ترتیب تنها برنامه های درون این شاخه توسط فرمان exec قابل دسترس خواهند بود.

safe_mode_include_dir = /usr/local/lib/php/safe-include
safe_mode_exec_dir = /usr/local/lib/php/safe-bin

شما می توانید اعمال مربوط به فایل ها را از طریق متغیر open_basedir محدود کنید. آدرس نسبت داده شده به این متغیر به عنوان ریشه اصلی (root) برای اعمال مربوط به فایل ها به کار می رود. وقتی که این متغیر مقدار می گیرد فایلهایی که در ساختار درختی این ریشه نباشند برای PHP غیر قابل دسترس خواهند بود. این روش مناسبی برای محدود کردن کاربران یک سیستم اشتراکی می باشد تا آنها تنها به آدرسهای مربوط به خودشان دسترسی داشته باشند.

open_basedir = /home/web/

متغیر max_execution_time تعیین میکند که PHP حداکثر چند ثانیه منتظر پایان یافتن یک کد باشد قبل از آنکه به اجبار آن را خاتمه دهد. وقتی کد شما گرفتار حلقه های بینهایت میشود این متغیر بکار می آید.اگر چه ممکن است این موضوع گاهی مزاحمت ایجاد کند مثلا زمانی که کد نوشته شده نیاز به انجام اعمال زمانبری دارد، مثلا upload کردن یک فایل حجیم. در این مواقع باید مواظب باشید که این مقدار را افزایش دهید تا مانع آن شوید که PHP اجرای کد شما را در وسط یک کار مهم خاتمه دهد.

max_execution_time = 90

اگر پیکربندی های امنیتی که تاکنون ذکر شد کافی نیست باز هم می توانید با غیر فعال کردن قابلیت upload فایل از طریق متغیرfile_uploads، یا با محدود کردن حداکثر حجم قابل upload از طریق متغیر upload_max_filesize سیستم خود را از این هم امن تر کنید. اغلب تمایل خواهید داشت که فضای کوچکی را برای upload فایلها اختصاص دهید مگر اینکه برنامه ای داشته باشید که قرار باشد فایل هایی نظیر یک گالری عکس یا یک FTP Service را پذیرا باشد.

file_uploads = On
upload_max_filesize = 2M

اگر تمایلی به upload کردن فایلها ندارید اما از تعداد زیادی فرم در صفحات PHP تان استفاده میکنید، ۲ متغیر دیگر وجود دارد که باید برایتان جالب باشد. اول متغیر register_globals، علت بیشترین سردردهای برنامه نویسان با سابقهPHP در PHP 3.x این متغیر به طور پیش فرض فعال بود (on) که موجب میشد وقتی یک فرم submit می شد متغیرهای آن بطور اتوماتیک به متغیرهای PHP تبدیل شوند.

مسایل امنیتی موجب شد که در PHP 4.x این متغیر بطور پیش فرض غیر فعال باشد. (off). در نتیجه متغیرهای فرم تنها به کمک آرایه های ویژه $_GET و $_POST قابل دسترس باشند. این امر خیلی از کدهای نوشته شده با PHP 3.x را با مشکل مواجه ساخت. مثلا مقداری که در یک فیلد وارد شده بود در PHP 3.x با $email قابل دسترس بود در حالی که در PHP 4.x با $_POST[email] یا $_GET[email] میتوان به آن رجوع کرد.

میتوانید این متغیر را غیر فعال کنید (off) تا امنیت بیشتری را در برابر حملاتی که از طریق فرمها صورت می گیرند برقرار کنید. به منظور سازگاری با کدهای نوشته شده با PHP 3.x آن را فعال کنید:

register_globals = on

متغیر دیگری که به کار با فرم ها مربوط میشود post_max_size است که کنترل می کند حداکثر چه حجم داده ای توسط متد POST یک فرم پذیرفته شود. به نظر نمی آید که زمانی لازم شود این مقدار را از ۸ MB افزایش دهید. در عوض احتمال دارد بخواهید آن را به یک مقدار واقعی تر تغییر دهید. به هر حال اگر قصد دارید از امکانات upload فایل در PHP استفاده کنید این مقدار را بیشتر از مقدار متغیر upload_max_size قرار دهید.

post_max_size = 8M

یک متغیر جدید هم در PHP 5 معرفی شده است: max_input_time. که حداکثر زمان بر حسب ثانیه که عمل دریافت داده های ورودی از طریقPOST ،GET و PUT می تواند طول بکشد را مشخص می کند. اگر برنامه شما تحت یک اتصال کند اجرا می شود بهتر است این مقدار را افزایش دهید تا به برنامه اجازه دهید مدت بیشتری را به دریافت داده های ورودی اختصاص دهد.

max_input_time = 90

افزایش کارآیی

هنوز مقادیر دیگری هم وجود دارد که با دستکاری آنها می توانید کارایی مفسر PHP را بالا ببرید. به منظور جلوگیری از اجرای کدهایی که ممکن است تمام حافظه موجود سیستم را اشغال کنند، PHP به شما اجازه می دهد که برای استفاده از حافظه محدودیتی معین کنید. این کار از طریق متغیر memory_limit قابل انجام است که حداکثر میزان حافظه قابل استفاده توسط یک برنامه واحد را مشخص می کند.

memory_limit = 8M

مقدار متغیر memory_limit اغلب باید از مقدار متغیر post_max_size بیشتر باشد.
مساله دیگری که با دانستن آن می توانید کارایی را افزایش دهید غیر فعال کردن متغیرهای $argc و $argv است که تعداد و محتوای آرگومان های خط فرمان که به یک برنامه ارسال شده اند، را مشخص می کنند.

register_argc_argv = false

همینطور غیر فعال کردن آرایه های $HTTP_GET_VARS , $HTTP_POST_VARS . چرا که به احتمال زیاد در دنیای جدید $_GET , $_POST دیگر نیازی به آنها نیست. غیر فعال کردن این اجزا باعث بهبود کارآیی می شود البته فقط در PHP 5 و از طریق متغیرregister_long_arrays قابل انجام است.

register_long_arrays = false

تابع ini_set

و در آخر نکاتی در مورد تابع ini_set. در حالی کهPHP تمام تنظیمات اش را در هنگام بالا آمدن، از فایل php.ini می خواند، این اجازه را به شما می دهد که این تنظیمات را به کمک تابع جالب ini_set و در برنامه خود انجام دهید. البته این تغییرات فقط برای همان برنامه ای که در آن از تابعini_set استفاده کرده اید اعمال می شوند .این تابع ۲ آرگومان می گیرد: نام متغیر پیکربندی ای که می خواهید مقدارش را تغییر دهید و مقدار جدید آن. این هم یک مثال که حداکثر زمان اجرای مجاز برای برنامه ای که این کد در داخل آن نوشته شده است را افزایش می دهد.

ini_set('max_execution_time', 600);

// more code

باز هم یادآوری می شود که این تنظیمات در داخل هر برنامه ای که نوشته شود فقط همان برنامه را تحت الشعاع قرار می دهد. وقتی که برنامه خاتمه پیدا کند مقدار متغیر به طور اتوماتیک به مقدار اولیه تغییر خواهد کرد.

اگر برنامه هایPHP شما بر روی یک سرور مشترک (Shared Server) اجرا می شوند احتمالا شما دسترسی به فایل پیکربندی php.iniنخواهید داشت. در این موارد تابع ini_set کمک شایانی می کند. چرا که اجازه می دهد تنظیمات مورد نظرتان را برای برنامه های خودتان اعمال کنید.