هر برنامه نویس مبتدی می‌خواهد یک روز به یک برنامه نویس ارشد تبدیل شود. با ورود برنامه نویسان به سطح ارشد، مسئولیت‌های آن‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند. بسیاری از برنامه نویسان بر این باورند که برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس ارشد، سال‌ها تجربه و مهارت در کد نوشتن نیاز است. این فاکتورها نیز ضروری هستند اما تبدیل شدن به یک برنامه نویس ارشد مستلزم ایجاد تغییرات بسیاری است. در این مقاله 5 رفتار رایج در بین افراد را مشاهده می‌کنیم که مانع تبدیل شدن آن‌ها به یک شخص ارشد می‌شوند.
1. عدم تصمیم‌گیری فعال
بیشتر وقت برنامه نویسان صرف کد نوشتن و پیاده‌سازی راهکارهای تجاری می‌شود. با این حال آن‌ها باید به مرور زمان تصمیمات فعالانه‌تری را برای پیشرفت شغلی خود بگیرند. هیچ مسیر مشخصی برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس ارشد وجود ندارد. بسیاری از مردم فکر می‌کنند که با فارغ التحصیل شدن از دانشگاه و کار کردن به عنوان برنامه نویس مبتدی می‌توانند به صورت خودکار یک برنامه نویس ارشد شوند.
برنامه نویسان برای پیشرفت کردن به زمان نیاز دارند. گاهی اوقات شاید مهارت‌های فوق‌العاده‌ای داشته باشید، اما همچنان باید برای رسیدن به درجات بالاتر صبر کنید. پیمودن این مسیر تا حدودی به رقبای شما نیز بستگی دارد. بنابراین برای زنده ماندن در این رقابت باید تصمیمات فعالانه‌ای بگیرید.
برنامه نویسان زیادی فکر می‌کنند که تحت نظر داشتن میزان رشد کارکنان بر عهده مدیران است. این طرز فکر اصلاً درست نیست زیرا آن‌ها فقط می‌توانند شما را در تصمیم‌گیری‌های شغلی حمایت کنند. تا زمانی که خودتان نخواهید، هیچ کمکی از دست آن‌ها ساخته نیست.
برای تبدیل شدن به یک توسعه دهنده ارشد باید ریسک‌های حساب شده‌ای را براساس تجربیات خود بپذیرید. از فرصت‌های خود به خوبی استفاده کنید. اگر برای درست کردن اوضاع فقط به مدیر خود متکی هستید، یعنی مسیرتان به ناامیدی ختم خواهد شد.
2. عادت کردن به راحتی و عدم پذیرش تغییرات
برای کسانی که می‌خواهند به سطح ارشد برسند، گیر افتادن در دایره راحتی و عدم یادگیری چیزهای جدید می‌تواند فاجعه‌آمیز باشد. انگیزه آن‌ها به واسطه‌ی راکت ماندن از بین می‌رود و اعتماد به نفس‌شان کاهش می‌یابد. توسعه دهندگان خوب در صورت غفلت به دامِ راحتی می‌افتند. آن‌ها در ابتدا سخت کار می‌کنند تا به نتایج خوبی در پروژه‌های خود برسند. این کار به آن‌ها در درک کردن برنامه، برطرف کردن سریع خطاها، پیاده‌سازی الزامات و غیره کمک می‌کند. فعال بودن و توانایی یادگیری سریع باعث می‌شود تا بتوانند عملکرد بهتری نسبت به رقبای خود داشته باشند. این افراد به یکی از بهترین توسعه دهندگان تیم تبدیل خواهند شد.
اگرچه برخی از برنامه نویسان به مرور زمان در وظایف روزمره‌شان غرق می‌شوند و دیگر به سراغ ایجاد مهارت‌های جدید نمی‌روند. آن‌ها فقط این مسیر را دنبال می‌کنند و کارها را به ساده‌ترین شکل تحویل می‌دهند. آن‌ها از پیشرفت حرفه خود رضایت دارند و به دنبال تغییر نیستند.
این افراد بعد از چند سال تمرکز خود را بر روی اهداف بلندمدت از دست می‌دهند و در بلاتکلیفی گیر می‌کنند. پذیرفتن چالش‌های جدید برای آن‌ها دشوار می‌شود. به همین خاطر باید همیشه به یادگیری ادامه دهید. کارهای چالشی را به طور فعال انجام دهید تا در اوج عملکردتان باقی بمانید. برای تبدیل شدن به یک توسعه دهنده ارشد باید آگاهانه تلاش کنید.
3. فرار کردن از مالکیت و مسئولیت‌ها
این اشتباه در بین برنامه نویسان جدید رایج است و اکثر آن‌ها در طول حرفه خود به این کار ادامه می‌دهند. به عنوان یک برنامه نویس باید مالکیت کدهای خود را گردن بگیرید. خطاهای خودتان را بپذیرید و آن‌ها را اصلاح کنید. شما همیشه باید آماده دفاع کردن از انتخاب‌های خود باشید.
برای تبدیل شدن به یک توسعه دهنده ارشد باید مسئولیت تمام پروژه را بر عهده بگیرید. باید برای مشکلات تیم خود راهکار ارائه دهید. اکثر برنامه نویسان از پذیرفتن مسئولیت‌های اضافی شانه خالی می‌کنند. معمولاً علت این رفتار آن‌ها تنبلی یا ترس از عواقب آن کارهاست.
توسعه دهندگان تنبل می‌خواهند در حرفه خود کمترین کار را انجام دهند اما قصد پایین آوردن سطح انتظارات‌شان را ندارند. این افراد از دیگران سوءاستفاده می‌کنند و خودشان را از دردسر دور نگه می‌دارند. آن‌ها همچنان به دنبال منافع خود هستند اما نمی‌خواهند بهای رسیدن به آن را کامل بپردازند. چنین رفتارهایی به پروسه یادگیری آنان لطمه خواهد زد. آن‌ها از پاسخگو بودن می‌ترسند و اعتماد به نفس قبول کردن درجات بالاتر را در شغل‌های خود ندارند.
4. شکایت بی‌وقفه از محیط کار
برنامه نویسان می‌توانند با کمک کدهای خود مشکلات زیادی را حل کنند. با این حال در ارائه دادن راهکارهای مربوط به مشکلات محل کار ناتوان هستند. کار کردن توسعه دهندگان با ابزارهای غیربهینه، تمرکز آن‌ها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. اگر اعضای تیم با یکدیگر همکاری نداشته باشند، وظایف برنامه نویسان دشوارتر می‌شود.
توسعه دهندگانی که فاقد بلوغ عاطفی هستند، در صورت مواجه شدن با مشکلات فضای کار دائماً شکایت می‌کنند. آن‌ها به جای برطرف کردن مشکل ترجیح می‌دهند فقط در مورد آن صحبت کنند. معمولاً اگر مشکلات به طور خودکار برطرف نشود، اعضای تیم یا مدیران را به خاطر فراهم نکردن یک محیط کار سالم سرزنش می‌کنند.
این توسعه دهندگان هرگز در حرفه خود رشد نخواهند کرد. افرادی که در محدودیت‌های محل کار به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهند و محصولات باکیفیتی را خلق می‌کنند، نسبت به سایر همسالان خود سریع‌تر پیشرفت خواهند کرد. آن‌ها در شغل خود به بهترین فرصت‌ها دست پیدا می‌کنند. رهبران وجود چنین افرادی را در تیم الزامی می‌دانند.
5. فقدان انضباط حرفه‌ای
وجود یک رویکرد منضبط در توسعه نرم‌افزار برای تمام برنامه نویسان ضروری است. انجام تعهدات، همکاری، کمک خواستن در صورت لزوم و غیره جزو المان‌های مهم یک برنامه نویس منضبط محسوب می‌شود. شاید این معیارها آسان به نظر برسند اما برنامه نویسان بسیاری آن را نادیده می‌گیرند. چنین افرادی معمولاً به خاطر نداشتن دانش کافی یا عدم تمایل به پیشرفت کردن با چالش‌های متعددی روبرو خواهند شد.
تمام این ویژگی‌ها برای تبدیل شدن به یک توسعه دهنده ارشد ضروری است. ما بدون تلاش کردن نمی‌توانیم در تمام این کارها خوب باشیم. توسعه دهندگانی که به دنبال سطح ارشد هستند، مهلت‌های زمانی برای انجام پروژه‌ها را رعایت می‌کنند. این افراد تعهد بالایی دارند و از توانایی‌های خود مطلع هستند.
توسعه دهنده‌ای که نظم و انضباط ندارد، دچار محدودیت خواهد شد. نگرش نادرست آن‌ها به تیم آسیب می‌زند. نبود یک رویکرد منضبط در این افراد باعث طولانی‌تر شدن مسیر رسیدن به سطح ارشد خواهد شد.
جمع‌بندی
معمولاً 5 عادت گفته شده برای توسعه دهندگان گران تمام می‌شود. به همین خاطر بیشتر توسعه دهندگان نمی‌توانند سریعاً به یک توسعه دهنده ارشد تبدیل شوند. اگر هر یک از این ویژگی‌ها را می‌شناسید، باید روی آن‌ها کار کنید. شاید ترک کردن عادت کمی سخت باشد اما با پشتکار می‌توانید بر آن‌ها غلبه کنید و به اهداف شغلی خود برسید.
دیدگاه و پرسش
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید