به فرایند کار اعتماد کنید

یک عبارت در بالای دیوار باشگاهی که من به آن می‌روم نوشته شده است، که به عنوان شعار اصلی مربی این باشگاه تصویب شده می‌باشد: به روند کار اعتماد کنید.

همینطور که گاهی اوقات من با جریان ثابت عرق جاری شده از ابروهای خود به آن حروف نارنجی روشن نگاه می‌کنم، این حروف هم برای من ترسناک و هم دلگرم کننده هستند. این عبارت یکی از بزرگ‌ترین وضوح‌های زندگی من را هم در سادگی و هم در درستی‌اش، نگه می‌دارد. همچنین این عبارت نسبت به تعقیب موفقیت و اهمیت کار در زندگی شخصی من هم صدق می‌کند. این عبارت من را یاد علت و معلول عواقب کارهایی که به طور مداوم انجام می‌دهم (یا نمی‌دهم)، می‌اندازد.

اعتماد کردن به روند کار، باعث تقویت صبر در مقابل روندهایی که کمی زمان می‌برند تا نتایج و منفعت‌ها را تحویل دهند، می‌شود. کاهش تدریجی و پایدار وزن، رشد یک کسب و کار، ساخت با ثبات تناسب اندام پایدار و کاهش وزن، استاد شدن در یک مهارت یا قابلیت و... هر کدام از این موارد، چیزی بیشتر از انجام دادن می‌طلبند. این کارها نیازمند صبر، مقاومت و استحکام در روز و شب می‌باشند. این کارها هم عمل می‌خواهند، و هم ایمان به این که نتایج به مرور زمان بروز خواهند داد.

صبر، یک حسن است

اعتماد کردن به روند کار، برابر است با تصدیق کردن و نادیده گرفتن احساسات و افکار درونی، به خصوص وقتی به دنبال چیزهایی هستیم که زمان می‌برند تا به دست آیند. دستاوردهای بزرگ، نیازمند اعمال بزرگ برای مدت زمان‌های پایدار هستند، اما به راحتی می‌توان در «میانه به هم ریخته» گم شد. این مسئله وقتی که اشیاق و انرژی برای یک پروژه جدید، کمی فروکش کرده است ظاهر می‌شود. هنوز مقداری زمان باقی مانده است تا ما نتیجه‌ای که انتظارش را داشتیم را تجربه کنیم.

اغلب به من یادآوری می‌شود، که چیزی که میان کسانی که به هدفی دست می‌یابند و کسانی که به طور مداوم شکست می‌خورند تمایز ایجاد می‌کند، استاد شدن در قابلیت ادامه دادن در پستی‌ها و بلندی‌ها می‌باشد. مسئله این است که به چیزهای طولانی مدت متعهد باشیم و همه چیز را از طریق نتیجه آن‌ها ببینیم.

کسانی که موفق می‌شوند، به روند کار اعتماد دارند.

چیزهای خوب، زمان می‌برند

شما یک شکم شش تکه را نمی‌توانید در نتیجه چند تمرین و یک هفته سالم زندگی کردن ببینید. در طی چند هفته تلاش هماهنگ، خواهید توانست که تفاوتی ببینید؛ از این رو باشگاه‌ها از عکس‌های قبل و بعد از ورزش استفاده می‌کنند تا کسانی که با تعهد به نتیجه رسیده‌اند را نمایش دهند، و ما را به سمت باور این بکشانند که ما هم می‌توانیم به همین نتایج برسیم.

معجزه بهره مرکب که با سرمایه‌گذاری مرتب پول جمع می‌شود، نیازمند مقداری زمان است تا تاثیر خود را بگذارد.
یک مهارت، نیازمند ۱۰.۰۰۰ ساعت زمان است تا یاد گرفته شود.
یک تحصیلات لیسانس، نیازمند چند سال مطالعه است.
یک جنگل، سال‌های زمان می‌برد تا از نهال‌های تازه شکل گرفته شده رشد کند.

زمان، یک عنصر ضروری برای ظهور چیزهای مهم است. اعتماد کردن به روند کار تا با گذر زمان به نتیجه برسد، تاکتیکی است که توسط افرادی که به متدهای دیگران در رسیدن به هدف خود اعتماد دارند، به کار برده می‌شود.

شما نمی‌توانید سیستم را گول بزنید

اعتماد به روند کار، اغلب نسبت به کارهایی که ما انجام نمی‌دهیم، خش‌ها و میانبرهایی که ما از آن‌ها بهره می‌بریم و تصمیاتی که سهوا و عمدا در زندگی می‌گیریم هم صدق می‌کند. همانطور که ما اعتماد داریم که روند، نتایجی را بر روی انتخابات و اعمال مثبت ما بر می‌گرداند، تضمین می‌شود که آثار از گوشه‌هایی که می‌بریم و چاله‌های موقتی که تحمل می‌کنیم، پدید می‌آیند.

نویسنده آمریکایی، Jocko Willink گفته است:

«روم در یک روز ساخته نشد. همه ما آن را می‌دانیم... اما روم در طی یک شب هم از بین نرفت. صدها سال زمان برد تا روم به اوج خود برسد، ولی همچنین مقداری زمان، صدها سال طول کشید تا روم بپوسد و از هم بپاچد. این نمایشی از زندگی است. شما اهداف باارزش را سریع و راحت به دست نمی‌آورید. این اهداف، نیاز به زمان و تلاش دارند؛ نیاز به تعقیب بی وقفه، در روز و شب دارند. بهای این اهداف، همین است. اما همچنین این دستاوردها به سرعت هم از بین نمی‌روند. این یک روند کند است.»

روند لاغری، پوسیدگی و فساد، که به تلاش انسان هم اعمال شده است، معمولا کند و موذی است، اما نباید آن را دست کم گرفت. وقتی که ما اجازه می‌دهیم تا استانداردهایمان، اشتیاق و تعهدمان از دست بروند، می‌توان به آن اعتماد کرد.

یک رژیم غذایی و تمرینی، ممکن است بتواند از لغزش گاه به گاه نیرو و تمرینات از دست رفته نجات پیدا کند. وقتی که روند باز می‌شود، انتخابات رژیمی مکررتر می‌شوند و جلسات تمرینی نیمه دل می‌شوند، چند تنبلی جزئی می‌توانند به ترک کردن همیشگی ختم شوند.
وقتی که عشق، مهربانی و محبت کمتر شود، یک رابطه رمانتیک،‌ می‌تواند به تدریج به یک بی تفاوتی و خشم متقابل ختم شوند. همینطور که روند «نادیده گرفتن» راه خود را ادامه می‌دهد، خودپسندی بر تمایل قرار دادن دیگری در اولیت پیروز می‌شود.
وقتی که اهداف دیگر رشد را الهام‌بخشی نمی‌کنند، مشاغل تجاری و حرفه‌ها رکود می‌کنند و بیشتر آزاردهنده می‌شوند تا انگیزه بخش. وقتی که اعمال رنج می‌برند، پیشرفت رنج می‌برد، کند می‌شود و در نهایت متوقف می‌شود.

به این روند اعتماد کنید.

ما ممکن است خود را به خاطر قضاو‌ت‌های بد گاه به گاه یا از دست دادن هدف لحظه‌ای ببخشیم. وقتی که این رفتارها تبدیل به هنجار می‌شوند، معمولا سرنوشت ما بسته می‌شود. اگر ورودی‌های ما برای روند منفی باشند، هر چقدر هم که ما بخواهیم این روند نتیجه منفی نداشته باشد، باز هم همین اتفاق می‌افتد.

حقیقت معلوم خواهد شد

وقتی که ما به راحتی خطاها را فراموش می‌کنیم، اشتباهات بی احتیاط و زمان‌هایی که دروغ گفته‌ایم، یا واقعیت‌ها را نصفه و نیمه گفته‌ایم، این اتفاقات هم می‌توانند روندی را که نتیجه خود را فراهم خواهد کرد، از میدان خارج کنند. در بسیاری رژیم‌های غذایی، یک وعده تقلب هم برای نگهداری روحیه و تعهد طولانی مدت ضروری است. این وابستگی نسبت به حتی تقلب‌های گاه به گاه، پر تلاش‌ترین نوع وابستگی است؛ اما اغلب می‌تواند توسط سقوط احتمالی پدید بیاید.

آثار مضر، وقتی می‌آیند که ما خود را گول می‌زنیم، یا وانمود می‌کنیم که سستی‌های استانداردها و انتظاراتمان تنها یک تلنگر جزئی هستند. در واقعیت، این می‌تواند علائمی از یک لرزش کلی باشد. وقتی که استانداردها بر روی یک روال روان می‌لغزند، شما می‌توانید به روندهایی که نتایج ناامید کننده‌ای می‌دهند تکیه کنید.

من از طریق تجربیات بد یاد گرفته‌ام که وقتی یک کار را ناتمام باقی می‌گذارم، وقتی که حاشیه می‌روم و به طور اتفاقی یا از روی عمد یک کار را یادم می‌رود یا آن را به درستی انجام نمی‌دهم، معمولا این روند پیش رفته، و به من می‌رسد. هر چقدر هم که خودم را قانع کنم در دراز مدت اهمیتی ندارد، باز هم این روند به سراغ من بر می‌گردد. این مسئله معمولا علائمی از خرابی استانداردها است.

نویسنده آمریکایی، Toby Robbins گفته است:

«اگر می‌خواهید زندگی خود را تغییر دهید، باید استانداردهای خود را بالا ببرید.»

اعتماد کردن به روند کار، یادآور این است که هر چقدر تلاش کنیم، در عوض نتیجه خواهیم گرفت. ما نمی‌توانیم با قوانین فیزیک بجنگیم یا انتظار داشته باشیم که بتوانیم خرد و روش‌های چندین نسل را واژگون کنیم. اگر نتوانیم به روند کار اعتماد کنیم، استانداردها را پایین بیاوریم و راه‌های تضمین شده را با انتخابات ضعیف رها کنیم، همچنان باید انتظار داشته باشیم که روند کار نتایج خود را داشته باشد. تنها ممکن است که نتایج نهایی، چیزی که انتظارش را داشتیم یا امیدوارم بودیم، نباشد.