معماری SOA

درود

SOA یا Service Oriented Architecture نوعی معماری است که سرویس را برای ساده سازی فعالیت های یکپارچه سازی و استفاده از اجزا با قابلیت استفاده مجدد به روش اتصال سست به شکل بلوک ساختمانی به کار می گیرد

ابتدایی ترین مشکل برای پیاده سازی SOA این است که اکثریت با مفهوم اصلی ساختمان بلوکه ای، یعنی همان سرویس، موافق نیستند. بسیاری از تعاریف سرویس، به مفاهیم بی ثبات و مختصر اشاره دارند، مانند قابلیت انعطاف پذیری و چابکی که برای برنامه نویسان بسیار مبهم می باشد.
هیچکس در انتخاب نمی خواهد یک نرم افزار غیرقابل انعطاف و کند که نیازهای عملی را برآورده نمی سازد خلق کند. اما در واقعیت برخلاف کوشش های زیاد اغلب این اتفاق رخ می دهد.

از مزایای این معماری میشه به گزینه های زیر اشاره کرد:

• سيستم های چابك: معماری سرويس گرا شما را قادر می سازد تا به سرعت سيستم های خود را تغيير دهيد. اين چابكي هم از جهت كاركردهای سيستم و هم از جهت تغيير جغرافيائی يا ارتقاء سكوها و حتی تغيير تامين كننده فناوری مي تواند باشد.

• يكپارچگی آسان با شركاء داخلی و خارجی : می توان گفت قابليت يكپارچگی سيستم ها و سكوها مهمترين موردی است كه معماری سرويس گرا به آن پرداخته است.

• استفاده مجدد : استفاده مجدد از كد برنامه يا سيستم ها، از گذشته مورد توجه متدهای توليد و توسعه نرم افزار بوده است، معماری سرويس گرا قابليت استفاده مجدد را هم در سطح كاركردی(سرويس) و هم در سطح داده ها مهيا مي كند.

• پشتيبانی از محصولات با طول عمر كوتاه : رقابت تجاری در دنيا به شدت افزايش پيدا كرده و نياز به كاهش زمان بازاريابی و توليد برای محصولات جديد می باشد. معماری سرويس گرا وعده می دهد كه با وجود سرويس های خوش تعريف و قابليت استفاده مجدد از آنها در يك سازمان، پشتيبانی سريع از محصولات جديد امكان پذير است.

• بهبود بازگشت سرمايه: معماری سرويس گرا مجموع هزينه صرف شده برای فناوری اطلاعات و سرويس هاي حرفه را به دو روش كاهش مي دهد. اول با حذف هزينه هاي ميان افزارها و فناوری هاي اختصاصی و جايگزين كردن آن با فناوری های استاندارد مانند وب سرويس و دوم با تركيب كاركردهاي حرفه در غالب سرويس هائي كه توسط واحدهای مختلف قابل استفاده باشد.

• نگاشت مستقيم فرآیندهای حرفه به فناوری اطلاعات: نقش كليدی معماری سرويس گرا اتصال بين كسب و كار و فناوری اطلاعات است، بدين ترتيب فرآیندها مي بايست از نگاه سرويس گرا ديده شوند و در سطح مديريت حرفه پشتيباني شوند.

• توسعه و اجرای تدريجی: معماری سرويس گرا يك پروژه عظيم و بزرگ و يكجا نيست بلكه از تكامل و تبديل تدريجی سيستم های فعلی و تعريف سرويس های جديد بصورت تدريجی ايجاد می شود.

• قابليت انعطاف و تغيير آسان از يك ارائه دهنده سرويس به ديگری : موضوع انعطاف در معماری سرويس گرا در هر دو مورد سرويس های داخل سازمانی و خارجی صدق می كند.