در جلسه سوم از دوره آموزشی پایتون می خوام شما رو با انواع داده و متغیر ها آشنا کنم. هر زبان برنامه نویسی برای کنترل مقادیر مختلف از نوع داده مخصوصی استفاده می کنه، نوع داده به این منظور که هر مدوم از مقادیر ما دارای یک نوع هستند. مثلا وقتی می نویسیم:
print "Hello World"
در واقع یک مقدار رو تولید کردیم، همونطور که گفتم هر مقدار، یک نوعی هم داره، توی این مثال نوع مقدار ما رشته یا String نام داره. انواع مختلفی از داده ها وجود داره، مثلا نوع داده ای عدد صحیح، نوع عدد اعشاری و… .دانستن مفهوم نوع های داده ای بسیار مهم و ضروری هستش، چرا که شما باید انواع داده ای رو خوب بشناسید تا بتونید عملیات های مختلف رو روی داده انجام بدید، به مثال زیر توجه کنید.
Print "2+2"
print 2+2
در دستور اول چون عبارت ها میان جفت کوتیشن قرار دارن پس از نوع داده ای رشته هستند و همونطور که می دونیم محاسبات ریاضی درون رشته ها تا اندازه بی مفهوم است. اما در دستور دوم بدلیل آنکه کوتیشینی وجود ندارد پس مفسر نوع داده ای این عملیات را عدد در نظر می گیرد و وقتی که با نوع داده ای عدد سروکار داشته باشیم پس می تونیم از محاسبات ریاضی استفاده کنیم.
دانستن نوع داده ای
خب، خیلی اوقات پیش می آد که ما نمی تونیم نوع داده ای یک عبارت، متغیر و … را تشخیص دهیم، خب چاره کار چیه؟ چاره کار اینه که از تابع مربوط به تشخیص نوع داده ای استفاده کنیم. به مثال پایین توجه کنید:
type ("Arastoo")
type (10)
اگر این مثال را اجرا کنید خواهید دید که برای دستور اول مقدار str برگشت داده شده که مخفف string یا همون رشته هستش و برای دستور دوم مقدار int که نمایانگر عدد صحیح هستش برگشت داده شده.
انواع داده ای مختلف دیگری نیز وجود دارد که ما در طول این دوره آموزشی با آنها آشنا خواهیم شد.
متغیر
بگذارید متغیر را با یک مثال ساده شروع کنم. تصور کنید که مقداری آب دارید و می خواهید این آب را داخل ظرفی بریزید، پس شما مشغول آن هستید که آب را در جایی ذخیره کنید تا بعدا از آن بیاشامید یا استفاده دیگری بکنید. به همین سادگی در زبان های برنامه نویسی وقتی شما با مقداری سر و کار دارید و می خواهید از آن مقدار در جاهای دیگر نیز استفاده کنید از متغیر استفاده می کنید. متغیر در مثال بالا برای شما نقش ظرفی را که آب در آن قرار می گیرد ایفا می کند.
تعریف کلی متغیر
متغیر نام و فضایی است که به یک مقدار توجه می کند.
متغیر ها در زبان های مختلف به دو نوع پویا و ایستا تقسیم می شن، در زبان های پویا مانند پایتون احتیاجی نیست که از متغیر خاصی برای ذخیره نوع داده ای خاصی استفاده کنید، برعکس آن در حالت ایستا شما باید حتما نوع متغیر خودتان را بر اساس نوع داده ای که می خواهید ذخیره کنید، تعیین نمایید.
برای تعریف متغیر در پایتون از علامت نسبت دهی «=» استفاده می شود، به این صورت که شما نام متغیر را نوشته و بعد از علامت نسبت دهی مقدار متغیر رو ذخیره می کنید.
a = "hello world"
در این مثال شما متغیری با اسم a ساخته اید و مقداری از نوع رشته با داده Hello World را در آن قرار داده اید. حال سوالی که پیش می آید این است که چگونه از این متغیر استفاده کنم؟!
برای استفاده از متغیر کافی است که نام آن را تایپ کنید و در حالت کمی دقیق تر از دستور print استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید
print a
مقدار متغیر a برای شما چاپ خواهد شد.
همانطور که گفته شد متغیرهای پایتون مقادیر مختلفی را در خود ذخیره می کند، شما می توانید بجای یک رشته از عدد استفاده کنید:
a = 20
حال اگر بخواهید مقدار متغیر a را مشاهده کنید خواهید دید که مقدار جدید جایگزین و مقدار قبلی پاک شده است.
یک تمرین ساده : دو متغیر از نوع عدد صحیح ایجاد کنید و حاصل جمع آن ها را در متغیر سوم ذخیره کنید.
استفاده از تابع type برای متغیر نیز صدق می کند، یعنی اگر شما متغیری داشتید و ندانستید که نوع متغیر شما چیست می توانید که دستور type را به صورت زیر بکار ببرید:
a = 12.3
type (a)
* جواب تمرین: برای حل این مسئله ابتدا باید دو متغیر را تعریف کنید و آن ها را مقدارهای عددی دلخواه مقداردهی کنید:
a = 10
b = 20
حال نتیجه حاصل جمع آن ها را در یک متغیر با نام c قرار می دهیم:
c = a+b
و در نهایت مقدار را چاپ می کنیم:
print c
در جلسه بعدی در رابطه با عملگر ها و عملوند ها صحبت خواهیم کرد.
دیدگاه و پرسش
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید