آموزش زبان برنامه نویسی پایتون

همونطور که در جلسه قبل گفتم، در جلسه چهارم قصد داریم تا راجع به عملگرها و عملوندها صحبت کنیم. عملگر ها در واقع نمادهایی هستند که برای ما محاسبات و عملیات ریاضی را انجام می دهند. در این بین به مقادیری که از عملگرها استفاده می کنند، عملوند نامیده می شود.

مثلا در مثال 5+5: علامت + عملگر است و اعداد 5 و 5 عملوند هستند. تقریبا بیشتر عملگرهای برنامه نویسی همان علامت هایی را دارند که در ریاضی با آنها سر و کار هستیم. +،-،/،* به ترتیب جمع، تفریق، تقسیم و ضرب هستند. در ریاضیات برای دسته بندی عملیات ها از پرانتز استفاده می شود، در زبان های برنامه نویسی نیز به این گونه است. برای توان رسانی در زبان برنامه نویسی پایتون از ** استفاده می شود البته می توان برای آن تابع نیز نوشت که در آینده با آن آشنا خواهیم شد. باید توجه داشته باشید که عملیات ها در برنامه نویسی براساس نوع داده ای آنها نتیجه گیری می شود. برای مثال وقتی شما عدد صحیح ۴۰ را قصد دارید بر ۶۰ تقسیم کنید، نباید انتظار نتیجه عدد اعشاری را داشته باشید. چون هر دو عدد صحیح هستند پس در نهایت عدد حاصله نیز صحیح است. مثال زیر را اجرا کنید.

Print (40/60)

همانطور که می بینید عدد صفر برای شما چاپ شد. اما اگر تنها یکی از اعداد اعشار باشد، مفسر خروجی را به صورت یک عدد اعشاری به شما نمایش می دهد.

Print (40/60.0)

ترتیب اجرای عملگرها

در برنامه نویسی وقتی در یک جمله از چندین عملگر استفاده می شود در این حالت باید توجه داشته باشید که عبارت ها براساس ترتیب اولویت عملگرها حساب می شوند. ترتیب عملگر ها بسیار مهم هستند. به نظر شما خروجی عبارت زیر چیست؟

(40+65*10-10)

احتمالا در حالت عادی عدد ۴۰ و ۶۵ را با هم جمع می کنیم، سپس مقدار را در ۱۰ ضرب می کنیم و در نهایت از ۱۰ کم می کنیم. اما واقعیت آن است که مفسر این عبارت را طوری دیگر حساب می کند.

براساس ترتیب اجرای عملگرها ابتدا عبارت هایی حساب می شوند که داخل پرانتز قرار دارند، سپس عبارت توان، ضرب/ تقسیم و در نهایت جمع و منها. در این حالت ضرب و تقسیم دارای یک اولویت هستند، پس در این حالت اولویت به آن بستگی دارد که ابتدا از چپ شروع می شود. برای جمع و منها نیز به همین شکل است. عبارت زیر چقدر می شود؟

print (2-2*8)

درمورد عبارت زیر چه؟

print ((2-2)*8)

با در نظر گرفتن این دو مثال می توانید به اهمیت پرانتز پی ببرید. در مثال اول ۲ ابتدا در ۸ ضرب می شود سپس حاصلضرب آنها در ۲ کم می شود. حال در مثال دوم ابتدا عبارت داخل پرانتز حساب می شود بدین صورت که ۲-۲ می شود و سپس حاصل در ۸ ضرب می شود. پس نتیجه صفر می شود.

استفاده از عملگر + و * در رشته ها

بعضی از عملگرها فقط به اعداد خاتمه پیدا نمی کنند. علامت جمع و ضرب برای رشته ها نیز کاربرد دارد. بدین صورت که اگر بین دو رشته مختلف از علامت جمع استفاده کنید آنها را با هم ترکیب می کنید و در نهایت اگر رشته ای را با عددی ضرب کنید آن رشته به تعداد عددی که در آن ضرب کرده اید تکرار خواهد شد. مثال های زیر را در نظر بگیرید.

a = "Hello "

b = "World!"

print (a+b)

مثال بعدی:

print a*10

حالا یه کار باحال تر:

print (a+b)*3

توضیحات

خیلی از اوقات برنامه نویس به دلایل مختلف می خواهد که متنی را در سورس برنامه بنویسد که در خروجی برنامه تاثیری نداشته باشد. دلایل این کار می تواند به خواناتر کردن قسمت های مختلف برنامه برای خود یا برای دیگران باشد. همچنین می تواند برای آن باشد که اطلاعات کلی برنامه را در همان سورس بنویسد. برای نوشتن توضیحات در پایتون کافی است که از علامت # استفاده کنید.