سیستم های طراحی چالش های تاکتیکی زیادی دارند. این که آنها را چگونه شروع کنیم، نگهداری کنیم، وقف دهیم و ... اما در نهایت بزرگترین سوال، یک سوال فرهنگی است: با این وضعیت که شغل طراحان نرم افزار با سرعت افزایشی در حال خودکار شدن است، چه اتفاقی برای آنان می افتد؟
ما با چند طراح صحبت کردیم که باور داشتند سیستم های طراحی جایگزین شغل ها نخواهند شد. از میان تمام کسانی که با آنها مصاحبه کردیم، تنها یک مخالف وجود داشت: طراح و سرمایه گذار، آدام میشلا.
آدام که بیشتر با آیدی توییتر خود (@soopa) شناخته می شود، کسی نیست که بخواهید در این موضوع نادیده بگیرید. او به عنوان سازنده سیستم طراحی فیسبوک و Airbnd قدردانی می شود، که مسلما دو سیستم طراحی پیشتاز در دنیای امروزی هستند.
ما مصاحبه ای با او درباره این که سیستم طراحی به کدام سمت می رود داشتیم. این مصاحبه برای کوتاه و واضح تر شدن ویرایش شده است.
- بیایید به سر اصل مطلب برویم. آیا فکر می کنید سیستم های طراحی جایگزین شغل ها خواهند شد؟
آری، سیستم های طراحی جایگزین بسیاری از شغل هایی که ما امروزه میشناسیم خواهند شد، در واقع همین الان نیز جایگزین شده اند. الگوهای توسعه رابط کاربری، پردازش ها و ابزار مانند خط های تولید قابل تعویض یک کارخانه هستند، ابزار های تولیدات صنعتی که باعث می شوند تعداد افراد کمتری همان میزان تولید را داشته باشند.
- شما تنها کسی هستید که با او مصاحبه کرده ایم و این را گفته است.
پذیرش تطابق سریع سیستم های طراحی می توانند برای کسانی که وارد زمینه طراحی نرم افزار شده اند، حقیقت ناراحت کننده ای باشند. زمانی که با دانشجویان هنر صحبت می کنید عمق ناسازگاری را درک می کنید. زیرا آنها خواهند گفت :« من به عنوان یک هنرمند آموزش داده شده بودم، و حالا به من می گویند از اصطلاحات هنری استفاده نکنم؟»
وقتی که طراحی بصری و طراحی رابط کاربری استاندارد سازی شده اند، شغل های طراحی تولید یکی از فراوان ترین شغل ها خواهند شد.
-ولی اکثر طراحان به این که مهارت اصلی آنها جا به جا کردن پیکسل نیست شاکی خواهند شد، یک کار سیستماتیک و دلسرد کننده برای ساخت یک تجربه کاربری.
درست است که اکثر طراحان رفع کننده مشکلاتی هستند که مهارت هایشان فراتر از این است که می توانند از ابزاری مثل Figma یا Photoshop استفاده کنند، اما بسیاری از افراد در سازمان های تکنولوژی مدرن برای تفکر به این سبک آموزش داده شده اند. چیزی که معمولا برای طراحان بسیار خاص است، صلاحیتی برای به کار گیری ابزار بصری و اشتیاقی برای ساخت مصنوعات بصری است. مسئله طراحان این است: چیزی که معمولا به آنها انگیزه می دهد، سازه ها و طراحی هایی است که آنها را متمایز می کند.
بسیاری از طراحان امروزی برای خواسته های شدیدی که از آنها درخواست می شود، آماده نیستند و آنها را نمی خواهند.
-پس می گویید که شغل طراحی رابط کاربری به کلی محو خواهد شد؟
نیاز به یک استعداد زیبایی شناسی همچنان وجود خواهد داشت، اما هر سازمانی بسیار کمتر از حال حاضر به آن نیاز خواهد داشت. صنعت خودرو را به عنوان مثال در نظر داشته باشید. شغل طراحی خودرو همچنان وجود دارد و نیاز به افرادی با مهارت هایی مانند طراحی دارد. اما در آن صنعت، شغل های طراحی نسبت به شغل های تولیدی بسیار محدود تر هستند. همین قضیه در رابطه با تکنولوژی نیز صدق خواهد کرد.
بسیاری از طراحان امروزی باید به سر هم کردن بخش های از قبل طراحی شده راضی باشند، (کاری که شدیدا خودکار شده خواهد بود) یا این که باید مهارت های عمومی بیشتری داشته باشند تا در یک سازمان مقام بالاتری داشته باشند. مدیر های تولید امروزی ممکن است طراحان محصول فردا باشند.
-از آنجایی که شما به شخصه شکل گیری اولین سیستم های طراحی Airbnd و Facebook را رهبری کردید، حس می کنم شما طرفدار رقابت هستید. می توانید درباره آن تجربه صحبت کنید؟
زمانی که من به فیسبوک ملحق شدم، 18 طراح در آنجا کار می کردند. یک سال بعد که ما کار بر روی سیستم طراحی فعلی فیسبوک را شروع کردیم، بیش از 40 طراح آمدند، اما بخش مهندسی محصول گرفتار 1000 نفر شده بود و بخش مدیریت تولید نیز به نزدیک 200 نفر رسیده بود. کمپانی از رشد آرام سازمان طراحی بسیار رنج می برد.
ما تصمیم گرفتیم با نرم کردن شاخص های استخدام خود، ساخت ابزار و فرآیند هایی که نیاز به افراد جدید را کمتر می کردند این مشکل را حل کنیم و مهارت های به خصوصی در دسترس داشته باشیم، در حالی که از کیفیت بالای محصول مطمئن بودیم. این ایده پشت سیستم های طراحی مدرن است.
-اما فیسبوک طراحان بسیار، بسیار بیشتری نسبت به قبل دارد. ما شایعاتی شنیده ایم که هدف استخدام بیش از 800 نفر است. پس این چگونه با حرفی که شما میزنید سازگاری دارد؟
باید دو واقعیت را در نظر داشته باشیم:
- ما هنوز در مرحله نوآوری سیستم های طراحی هستیم. تاثیر کامل آنها هنوز دیده نشده است. همینطور که کمپانی های جوان تر سیستم های طراحی را پیاده سازی کرده و پیشرفت می دهند، آنها اساسا سازمان خود را به روش های جدیدی طراحی و مقیاس بندی خواهند کرد.
- فیسبوک در دوران من عملا یک کسب و کار و همچنین یک محصول بود. حال تبدیل به چند کسب و کار و محصول شده است، درست همانند Airbnd. سیستم های طراحی قابلیت توسعه سریع تر محصولات را دارند، و به همین صورت به کمپانی ها این اجازه را می دهند که محصولات بیشتری را توسعه دهند. بر اساس اطلاعات جمع آوری شده در این شرکت ها طراحان بیشتری وجود دارند اما اساس این شغل ها تغییر کرده است، و تعداد طراحان کمتری برای هر محصول لازم اند.
-خب، این یک خبر خوب است؟
آری! سیستم های طراحی یک تکامل بسیار مثبت در صنعت تکنولوژی هستند. آنها به مردم بیشتری قابلیت شرکت در ساخت نرم افزار ها را بدون نیاز به این که یک هنرمند باشند یا در زمینه خاصی مهارت داشته باشند، را می دهند. یک صنعت موثر تر و قابل دسترس تر، به شرکت های بیشتری اجازه می دهد که محصولات بیشتری تولید کنند که ارزان تر و قابل اعتماد تر هستند.
دیدگاه و پرسش
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید