من در ۱۸ مارس سال ۲۰۰۵ میزکار خود را در مجله Registered Rep مرتب کردم و شغلی را رها کردم که ۲ سال در آن مشغول به کار بودم. آن کار را با اوضاع بدی ترک نکردم. من تمام همکاران خود را دوست داشتم و بین ما هیچ دلخوری وجود نداشت. می‌دانستم که یک خبرنگار تجاری خوب نیستم، رئیسم نیز با این موضوع موافقت داشت. بنابراین هر کدام مسیرهای جداگانه‌ای را در پیش گرفتیم. کارت شناسایی خود را تحویل دادم و مقداری برگه پر کردم. سپس با دوستان خود بیرون رفتم تا بتوانم برای آخرین بار با آن‌ها خداحافظی کنم. مطمئن نبودم که بعد از این قرار است چه کار کنم. شاید بخواهم برای مدتی فریلنسر شوم؟
این آخرین روزی بود که در یک اداره کار کردم. پس از گذشت ۶ ماه توانستم در آپارتمان خود وبسایت ورزشی Deadspin را تاسیس کنم و از آن زمان در خانه مشغول نویسندگی هستم. از آخرین باری که در یک اداره کار کردم زمان بسیاری زیادی گذشته است. طی ۱۶ سال گذشته داستان‌های زیادی را از کارمندان اداره‌ها شنیده‌ام و اکثر آن‌ها در مورد اتفاقات وحشتناکی است که با یکدیگر انجام می‌دهند. با این اوصاف فکر نمی‌کنم که چیز زیادی را از دست داده باشم.
چیزی که من هنگام رها کردن زندگی اداری خود به آن پی بردم این بود که چقدر سریع توانستم بهره وری خود را افزایش دهم. من می‌توانستم سازنده‌تر از گذشته عمل کنم چون دیگر نیازی به صحبت کردن با دیگران نداشتم، دیگر همکاری وجود نداشت تا با صحبت‌هایش کارهای من را عقب بیاندازد یا دیگر رئیسی وجود نداشت تا مدام بالای سر من نفس بکشد. مطمئناً کار کردن در خانه برای همه مناسب نیست، اما واقعاً برای من مفید بوده است. الان واقعاً نمی‌توانم روش دیگری را برای کار کردن تصور کنم. مشخصاً در اولین سال نتوانستم به همچین دستاوردی برسم، اما از تمام میانبرها و ترفندها استفاده کردم تا کارآیی خود را به حداکثر برسانم. با این کار توانستم یک تعادل مطلوب را بین کار و زندگی خود ایجاد کنم. من واقعاً در این کار خوب بودم.
پارسال می‌دیدم که چطور شما تمام قوانینی را نقض کردید که من طی ۱۶ سال به آن‌ها احترام می‌گذاشتم.
اما ناگهان پاندمی اتفاق افتاد و بسیاری از شما نیز در خانه مشغول به کار شدید. جسارت نباشد اما شما واقعاً در این کار افتضاح هستید. همه‌ی شما مبتدی هستید و مرتکب اشتباهات پیش پا افتاده‌ای می‌شوید. در سال گذشته به وضوح می‌دیدم که چه قوانین مهمی را نقض می‌کنید، این در حالی بود که من خیلی برای این قوانین احترام قائل بودم. تماشا کردن شما مثل تماشا کردن کودکی بود که می‌خواهد از اره برقی استفاده کند. حالا تمام دنیا پر از خرابکاری شده است.
با افزایش تزریق واکسن و برگشتن تعداد زیادی از نیروی کار به مشاغل، اوضاع به نوعی مثل گذشته خواهد شد. اما هنوز هم صدها هزار نفر در خانه کار می‌کنند که قبل از پاندمی این کار را انجام نمی‌دادند. همه‌ی شما باید در خصوص کار از خانه بهتر شوید. اگر نتوانید این کار را انجام دهید، بقیه را نیز با خودتان به پایین خواهید کشید. اگر واقعاً در درازمدت می‌خواهید به کار از خانه ادامه دهید، در اینجا ۵ قانون بسیار مهم را برای شما بیان می‌کنم.
۱. تمام روز پیژامه نپوشید
من نمی‌گویم طوری لباس بپوشید که انگار در یک بانک کار می‌کنید. شما مجبور نیستید که کت و شلوار بپوشید. اگر شما دائماً لباس‌های خواب خود را بپوشید، ذهن، جسم و روح شما نمی‌تواند کارهایتان را جدی بگیرد. مشخصاً نیازی به رسمی بودن نیست، اما باید محدودیت‌های بسیار شفافی را برای "زمان کار" و "زمان استراحت" خود تعیین کنید. یکی از روش‌های عالی برای انجام دادن این کار، پوشیدن لباس مناسب است.
من حداقل پوشیدن لباس‌های ورزشی را به شما توصیه می‌کنم چون در بدترین حالت به ذهن، جسم و روح شما می‌فهماند که الان باید کاری را انجام دهید. عوض کردن لباس‌ها قبل از کار کردن، مغز شما را فریب می‌دهد تا تصور کند که محیط اطراف شما نیز تغییر کرده است. مهمترین بخش در کار کردن از خانه این است که به خودتان بفهمانید بیشتر از مواقع معمولی زیر ذره‌بین هستید. مردم زیادی به من می‌گویند که هنگام کار کردن در خانه دائماً پیژامه به تن دارند. شنیدن این حرف‌ها واقعاً برایم تکان‌دهنده است و تعجبی هم نمی‌کنم که آن‌ها نمی‌توانند هیچ کاری را به سرانجام برسانند.
۲. فراموش نکنید که در خانه‌ی خود هستید
همیشه وقتی کارمندان یک اداره متوجه می‌شوند که من مدت زیادی را در خانه کار کرده‌ام، چیزی شبیه به این جمله را می‌پرسند:« نمی‌دانم که واقعاً چگونه این کار را انجام می‌دهی. دلت نمی‌خواهد که به جای کار کردن فقط دراز بکشی؟». اما در عمل این موضوع کاملاً برعکس است. وقتی خانه‌ی خود را به عنوان دفترکار در نظر می‌گیرید، این بدان معناست که شما همیشه در دفترکار خود هستید. همیشه کارهایی برای انجام داده شدن وجود دارد و اگر به درستی مراقب نباشید، تمام ساعات بیداری خود را کار خواهید کرد. این معضل همان اعتیاد به کار یا فرسودگی شغلی است. مشکل اینجاست که باید به یاد داشته باشید که خانه‌ی شما تنها دفترکارتان نیست. با ظهور پاندمی کاملاً واضح است که بسیاری از شما همیشه پای میزکار خود نشسته‌اید. برخی از افراد هیچ جا نمی‌روند و فقط خودشان را در دفترکار حبس می‌کنند. این محل زندگی شماست پس در آن زندگی کنید.
۳. مدت زمان حضور خود را در شبکه‌های اجتماعی محدود کنید
به طور کلی این یک نکته‌ی خوب در زندگی است، اما مشکل اصلی در نشستن بیش از اندازه پای کامپیوتر این است که میتوانید به درون یک سیاه چاله مکیده شوید. رسانه‌های اجتماعی در حال دیوانه کردن ما هستند اما وقتی آن‌ها را با تب کابین ادغام می‌کنید، به همان دیوانگی می‌رسید که همه‌ی ما در سال گذشته تجربه کرده‌ایم. من اپلیکیشن Freedom را به شما پیشنهاد می‌کنم. این برنامه هر سایت مورد نظری را به مدت زمان دلخواه شما مسدود می‌کند. از اینکه این برنامه چقدر می‌تواند شاد و سازنده باشد تعجب خواهید کرد.
۴. برنامه‌ای مشخص با پارامترهای معین تنظیم کنید
شما باید هر روز زمانی را تعیین کنید که با رسیدن به آن، از کار کردن دست بکشید. توصیه می‌کنم که روزهای خود را نه براساس ساعت، بلکه براساس وظایف خود ببینید. در ابتدای روز یک لیست تهیه کنید. اگر توانستید تمام کارها را قبل از زمان معین انجام دهید، این فوق‌العاده است. حال شما زمان لازم برای کتاب خواندن، بازی کردن و یا پیژامه پوشیدن را دارید. هرگز از زمان تعیین شده خود عبور نکنید یا به لیست کارهای خود اضافه نکنید چون با این کار هرگز از کار کردن دست نخواهید کشید.
۵. بیرون بروید
این موضوع حتی با وجود یک بیماری همه‌گیر نیز ضروری است. افرادی که از خانه مشغول به کار هستند، باید دائماً این مسئله را به یاد داشته باشند که دنیا بزرگ‌تر از خانه‌ی آن‌هاست. بروید و این دنیا را ببینید. خانه، کامپیوتر و کارهایتان درست همان جایی خواهند بود که آن‌ها را رها کرده‌اید. کسی چه می‌داند؟ شاید هنگام برگشتن به خانه ایده‌هایی به ذهنتان برسد که بتوانید کارها را آسان‌تر انجام دهید.
دیدگاه و پرسش
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید
در حال دریافت نظرات از سرور، لطفا منتظر بمانید